Η επόμενη μέρα μιας ναυμαχίας: Η ουσία εντός ανασχηματισμού που βούλιαξε ένας ναύαρχος

Ενώπιον της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία των νέων μελών της κυβέρνησης μετά τον ανασχηματισμό, στο Προεδρικό Μέγαρο, την Τρίτη 31 Αυγούστου 2021. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

Η χθεσινή ημέρα θα περάσει στην πολιτική ιστορία του τόπου ως μοναδικό δείγμα ναυμαχίας σε μπανιέρα.

Ο ανασχηματισμός βούλιαξε μετά την απόφαση του ναυάρχου Αποστολάκη να μην γίνει… αποστάτης όπως αρχικά τον κατηγόρησε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τον αποθεώσει ως έντιμο, όταν τελικά αρνήθηκε να ορκισθεί ως υπουργός Πολιτικής Προστασίας της δεξιάς!

Ουσιαστικά επρόκειτο για κινήσεις που συνδύαζαν την εκτόνωση των ευθυνών για τις πυρκαγιές, την προετοιμασία για την τελική σύγκρουση με τους ανεβολίαστους και τη διαχείριση των εσωκομματικών ισορροπιών.

Τα γεγονότα που προηγήθηκαν είναι λίγο πολύ γνωστά πλέον και άρα μικρή σημασία έχει να επαναληφθούν.

Αυτό που μένει είναι αρχικά η… πολιτική αφέλεια του Ευάγγελου Αποστολάκη που πίστευε ότι μπορεί να είναι, σε αυτή την Ελλάδα και με αυτό το επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης, και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.

Επίσης μένει στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ένα διπλό πρόβλημα. Πρώτον το γεγονός ότι βρέθηκε και προσωπικά εκτεθειμένος καθώς όποιος κι αν τον πρότεινε ο ναύαρχος Αποστολάκης αποτέλεσε προσωπική του επιλογή και πάνω σε αυτόν δομήθηκε το αφήγημα του ανασχηματισμού.

Και δεύτερον ότι τώρα πρέπει να βρεθεί το πρόσωπο εκείνο που θα συγκεντρώνει αν είναι δυνατόν σε υπερθετικό βαθμό τα χαρακτηριστικά του job description που φτιάχτηκε πάνω στον Ευάγγελο Αποστολάκη. Γιατί όπως αποκαλύφθηκε, ο ίδιος ο ναύαρχος απαίτησε να γίνει αυτόνομο υπουργείο όταν ο πρωθυπουργός του πρότεινε να γίνει αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη με αρμοδιότητα την Πολιτική Προστασία, ένας αναβαθμισμένος Χαρδαλιάς, δηλαδή.

Από χθες το μεσημέρι όλοι στο Μέγαρο Μαξίμου ψάχνουν, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να βρουν κάποιον που θα είναι καλός, θα έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, θα είναι άνθρωπος της δράσης, θα γνωρίζει από διοίκηση και τέλος θα δεχθεί τη θέση.

Προφανώς το κράτος δεν σταματά να λειτουργεί και θα πορευθεί με αυτό που έχει έως ότου βρει κάτι καλύτερο. Και θα προσεύχεται μην έρθει καμιά καταστροφή.

Το υπουργείο Υγείας

Σε ότι αφορά το δεύτερο μεγάλο στοίχημα του ανασχηματισμού, την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, είναι σαφές ότι ο πρωθυπουργός έψαχνε έναν πιο «σκληρό» και αποφασισμένο να συγκρουστεί. Και αυτόν τον βρήκε στο πρόσωπο του Θανάση Πλεύρη, που επιπλέον γνωρίζει τα θέματα και το δίκαιο της Υγείας.

Αυτό προφανώς θα του φανούν χρήσιμα στην επόμενη περίοδο που θα κορυφωθεί η σύγκρουση με τους αποφασισμένους να μην εμβολιαστούν υγειονομικούς οι οποίοι δεν είναι και λίγοι.

Οι υπόλοιπες αλλαγές ήταν μάλλον διαχειριστικές. Ο Χάρης Θεοχάρης έφυγε γιατί έπρεπε να παραμείνει υπουργός ο Βασίλης Κικίλιας, ο Νίκος Χαρδαλιάς έπρεπε να παραμείνει στις εφεδρείες μετά και την πρόσφατη περιπέτεια της Υγείας του και μια μια σειρά υφυπουργών άλλαξαν στη λογική να «παίξουν» και άλλοι: να μοιράσουμε την τράπουλα, να μην υπάρχουν γκρίνιες από πρόσωπα και εκλογικές περιφέρειες.

Η επιστροφή Θεοδωρικάκου

Τέλος, σε ότι αφορά στην επάνοδο του Τάκη Θεοδωρικάκου στην κυβέρνηση και μάλιστα στο κομβικό υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είναι σαφή δύο πράγματα:

Πρώτον ότι ο κ. Θεοδωρικάκος είχε φύγει μετά από μια εμπλοκή σε σειρά ζητημάτων με το επιτελικό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου και έπρεπε να υπάρξει μια περίοδος περίσκεψης και περισυλλογής για όλες τις πλευρές. Και,

Δεύτερον, έχουμε μπει ήδη στον τρίτο χρόνο της κυβέρνησης και ο χρόνος για τις επόμενες εκλογές μετράει αντίστροφα. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης, ανεξαρτήτως όλων των άλλων, είναι ρεαλιστής και γνωρίζει πολύ καλά ότι τον χρειάζεται ολόψυχα δίπλα του.

https://hellasjournal.com/