Δεν μπορώ να καταλάβω πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν υποκείμενα, δεν μπορώ να τους πω ανθρώπους, που για πολιτικούς λόγους βρίζουν και επικρίνουν τον τεράστιο οικουμενικό Έλληνα.

Ο Μίκης για να δημιουργήσει αυτά που δημιούργησε και να αναγνωριστεί από ΟΛΟΝ τον κόσμο έπρεπε να είναι αυτός που ήταν, ένας ΕΛΕΥΘΡΟΣ ΜΙΚΗΣ, κάτι παραπάνω από κυριολεκτικά.

Επειδή ήταν ελεύθερο πνεύμα και ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ, χωρίς τα κομματικά-πολιτικά πάθη που διακατέχουν την συντριπτική πλειοψηφία του λαού που δυστυχώς δεν το αντιλήφθηκε και δεν τον είχε σαν λαμπρό παράδειγμα.

Ναι υπάρχουν ακόμα και σήμερα υποκείμενα που τον επικρίνουν για τις πολιτικές του κινήσεις και τοποθετήσεις, τολμώ να τους κατατάξω κομματικά-πολιτικά γιατί από τα άτομα που γνωρίζω από διαζώσης πολιτικές αντιπαραθέσεις και από άτομα που γνώρισα και γνωρίζω στα κοινωνικά δίκτυα.

Αυτά τα υποκείμενα, ελπίζω να είναι μια μικρή μειοψηφία αλλά είναι οικτρή και αισχρή όμως.

Αυτά τα άτομα ήταν και είναι στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, και της αριστεράς, ναι κύριοι στον χώρο που αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτικός χώρος, τρομάρα τους.

Δεν μπόρεσαν ακόμα να συγχωρέσουν τον ελεύθερο Μίκη που κινήθηκε πολιτικά χωρίς μίσος αλλά με πάθος, ήταν συνέχεια υπερασπιστής λαϊκών θεμάτων και κυρίως πατριωτικών.

Το τελευταίο ειδικά όλοι αυτοί που τον βρίζουν, δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν, κυρίως την άρνηση του στην προδοσία που έγινε στις Πρέσπες από τους αριστερούς ΣΥΡΙΖΑίους και τους ΨΕΚασμένους δεξιούς των ΑΝΕΛέητων.

Αυτά τα ανθρωπάκια δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι όλα όσα έκανε και ήταν ο Μίκης, ήταν ένα, ήταν ο Μίκης καλλιτεχνικός δημιουργός – πολιτικός και ουσιαστικός πατριώτης.

Πολλοί κομπλεξικοί-άρρωστοι ΠΑΣΟΚοι δεν του συγχωρέσαν ακόμα το ότι το 1989 συστρατεύτηκε με τη ΝΔ και όλη την αριστερή αντιπολίτευση για την κάθαρση.

Το χειρότερο για αυτούς ήταν που είχε εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ, κομμουνιστής όντας, και που είχε γίνει υπουργός της ΝΔ- του Μητσοτάκη.

Δεν θα αποφύγω τους χαρακτηρισμούς για αυτά τα ανθρωπάκια, τα κομπλεξικά ανθρωπάκια, ότι ο Μίκης όπου και να βρισκόταν δεν είχε μειωμένη αγωνιστικότητα για όλα αυτά που ξέρουμε και κυρίως πατριωτισμό χωρίς μίσος.

Αυτά τα ανθρωπάκια δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι ο Μίκης ακόμα και την ώρα που έκανε ομάδες φιλίας των λαών με τους Τούρκους ήταν ακράδαντα υπέρ των ελληνικών δικαίων και ποτέ δεν θα πρόδιδε τον αγώνα της Κύπρου.

Την ώρα που έκανε συναυλίες στις Πρέσπες και στα σκόπια υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης και της συμφιλίωσης, δεν παρέδιδε ΚΑΝΕΝΑ ελληνικό δίκαιο της Μακεδονίας, αυτό ήταν που τον έκανε να συμμετάσχει και στην μεγαλειώδη διαδήλωση εναντίον της συγκεκριμένης συμφωνίας των Πρεσπών.

Ο Μίκης δεν μπορεί να ξεχωριστεί σαν καλλιτεχνικός δημιουργός και σαν πολιτικός, είναι αλληλένδετα και τα δύο, έτσι δημιουργούσε ο Μίκης, ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ και ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ.

Ακόμα και όποια ατυχή δήλωση να έκανε, την πήρε πίσω, τολμούσε να κάνει και κάτι τέτοιο.

Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν το υπεράνω που χρειαζόταν η  Ελλάδα.  

Μακάρι η ζωή και το μεγαλειώδες έργο του να αποτελούν συνεχώς φάρο καθοδήγησης και έμπνευσης για του Έλληνες.

Όλοι αυτοί που τον επικρίνουν και τον βρίζουν είναι σαν να βλασφημούν έναν Έλληνα Θεό που συνδυάζει τον Απολλωνισμό  με τον Διονυσιασμό. 

Να μην ξεχνάμε τα ακροδεξιά νεοναζιστικά ανθρωπίδια που τον βρίζουν ακόμα.

Αιωνία σου η μνήμη Μίκη Θεοδωράκη.

Διαβάστε ακόμα και το: 

Δυό φτωχά λόγια για τον αμύθητο πνευματικό πλούτο που λέγεται Μίκης Θεοδωράκης.