«Σκοτώστε» την απλή αναλογική
Θανάσης Μαυρίδης
Φωτογραφία αρχείου Eurokinissi
Η άδολη απλή αναλογική δεν είναι ούτε άδολη ούτε απλή υπόθεση. Σε ότι αφορά την ελληνική πραγματικότητα πρόκειται για μία δόλια πράξη που στόχο έχει να καταστήσει την πολιτική σκηνή όμηρο των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι κυβερνήσεις θα συμφωνούνται στο εξής στα γραφεία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το κόστος δημιουργίας μιας «σημαίας ευκαιρίας» για τις εκλογές είναι αστείο μπρος στο πιθανό όφελος των ολιγαρχών. Όποιος αγαπάει τη χώρα πρέπει να «σκοτώσει» άμεσα την απλή αναλογική.
Τι πιο δημοκρατικό από το να αφεθούν να ανθήσουν όλα τα λουλούδια του κήπου! Ναι, αλλά σε μια ιδανική Πολιτεία, όπου κυριαρχεί ο ουμανισμός και οι φτωχοί έχουν με τους πλούσιους τις ίδιες δυνατότητες για να ασκήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Κι επειδή όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, σκεφτείτε τις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν μετά από τις εκλογές για την συγκρότηση της κυβέρνησης. Διαπραγματεύσεις που δεν θα γίνουν με όρους προγραμματικών θέσεων, αλλά με όρους επιβολής θέσεων από την ολιγαρχία. Σήμερα ένας ολιγάρχης μπορεί να ελέγχει έναν όμιλο εταιρειών, ένα κανάλι και μερικές εφημερίδες. Αν του δοθεί η δυνατότητα θα προσθέσει στην αλυσίδα των κατακτήσεων του και ένα πολιτικό κόμμα. Δεξιό, αριστερό, φιλελεύθερο, δεν έχει σημασία η ταμπέλα. Σημασία θα έχει η ιδιοκτησία.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν διεργασίες για τη δημιουργία πολιτικών κινήσεων. Κινήσεων που βλέπουν το «παράθυρο ευκαιρίας» στην απλή αναλογική και μία δυνατότητα διαπραγμάτευσης και deal πριν και μετά από τις πρώτες εκλογές. Και στο μεταξύ μπορεί τα αποτελέσματα να είναι τέτοια που να μην φτάσουμε καν σε δεύτερες εκλογές, οπότε το εγχείρημα αποκτά στην πορεία μεγαλύτερη «χρηματιστηριακή» αξία.
Λέγεται ότι η απλή αναλογική θα οδηγήσει στον μεγάλο συνασπισμό, σε συγκυβέρνηση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε ότι θα κάθονται στο ίδιο κυβερνητικό έδρανο ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Παύλος Πολάκης. Κι ενώ η ίδια η ζωή μας έχει διδάξει το γνωστό «ποτέ μη λες ποτέ», αυτή είναι μια προοπτική που δύσκολα θα την αντέξουν ακόμη και οι μετριοπαθείς των δύο πλευρών. Θα μπορούσε, πράγματι, να γίνει κάτι τέτοιο με την αριστερά του Αλέξη Τσίπρα και την δεξιά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Αλλά δεν βρισκόμαστε στο 2015! Το ημερολόγιο δείχνει Οκτώβριο του 2021. Εκτός κι αν κάτι μας διαφεύγει απ' αυτά που συνήθως εξυφαίνονται στο παρασκήνιο.
Η χώρα έχει κινητοποιήσει δυνάμεις στην κοινωνία και στην οικονομία για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες και κάνει βήματα σε όλους τους τομείς. Έστω και καθυστερημένα. Μικρά βήματα σε αυτή την φάση που μεγαλώνουν όσο περνάει ο καιρός και αυξάνεται ο βηματισμός. Σημειώνονται ήδη κάποιες πρώτες σημαντικές νίκες στις μάχες για τον ψηφιακό μετασχηματισμό, για την Παιδεία. Θα είναι άδικο να δώσουμε και πάλι μία και να γκρεμίσουμε όσα έχουν με κόπο κτιστεί και μάλιστα κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες.
Η απλή αναλογική οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πολιτική αστάθεια και θα βάλει τη χώρα σε νέες περιπέτειες και μάλιστα σε μία περίοδο που οι εχθροί μας καιροφυλακτούν. Αλλά αυτά ελάχιστη σημασία έχουν για τους άεργους της πλατείας Κολωνακίου. Είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσουν το υπερτροφικό τους «εγώ» και να δουν πέρα από το στενό όριο των προσωπικών τους συμφερόντων. Γι' αυτό και η απλή αναλογική θα πρέπει να «σκοτωθεί» με κάθε δυνατό τρόπο, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και σίγουρα πριν οι άεργοι των Αθηνών προλάβουν να συγχρονιστούν με τους διψασμένους για εξουσία ολιγάρχες.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Φωτογραφία αρχείου Eurokinissi
Η άδολη απλή αναλογική δεν είναι ούτε άδολη ούτε απλή υπόθεση. Σε ότι αφορά την ελληνική πραγματικότητα πρόκειται για μία δόλια πράξη που στόχο έχει να καταστήσει την πολιτική σκηνή όμηρο των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι κυβερνήσεις θα συμφωνούνται στο εξής στα γραφεία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το κόστος δημιουργίας μιας «σημαίας ευκαιρίας» για τις εκλογές είναι αστείο μπρος στο πιθανό όφελος των ολιγαρχών. Όποιος αγαπάει τη χώρα πρέπει να «σκοτώσει» άμεσα την απλή αναλογική.
Τι πιο δημοκρατικό από το να αφεθούν να ανθήσουν όλα τα λουλούδια του κήπου! Ναι, αλλά σε μια ιδανική Πολιτεία, όπου κυριαρχεί ο ουμανισμός και οι φτωχοί έχουν με τους πλούσιους τις ίδιες δυνατότητες για να ασκήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Κι επειδή όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, σκεφτείτε τις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν μετά από τις εκλογές για την συγκρότηση της κυβέρνησης. Διαπραγματεύσεις που δεν θα γίνουν με όρους προγραμματικών θέσεων, αλλά με όρους επιβολής θέσεων από την ολιγαρχία. Σήμερα ένας ολιγάρχης μπορεί να ελέγχει έναν όμιλο εταιρειών, ένα κανάλι και μερικές εφημερίδες. Αν του δοθεί η δυνατότητα θα προσθέσει στην αλυσίδα των κατακτήσεων του και ένα πολιτικό κόμμα. Δεξιό, αριστερό, φιλελεύθερο, δεν έχει σημασία η ταμπέλα. Σημασία θα έχει η ιδιοκτησία.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν διεργασίες για τη δημιουργία πολιτικών κινήσεων. Κινήσεων που βλέπουν το «παράθυρο ευκαιρίας» στην απλή αναλογική και μία δυνατότητα διαπραγμάτευσης και deal πριν και μετά από τις πρώτες εκλογές. Και στο μεταξύ μπορεί τα αποτελέσματα να είναι τέτοια που να μην φτάσουμε καν σε δεύτερες εκλογές, οπότε το εγχείρημα αποκτά στην πορεία μεγαλύτερη «χρηματιστηριακή» αξία.
Λέγεται ότι η απλή αναλογική θα οδηγήσει στον μεγάλο συνασπισμό, σε συγκυβέρνηση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε ότι θα κάθονται στο ίδιο κυβερνητικό έδρανο ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Παύλος Πολάκης. Κι ενώ η ίδια η ζωή μας έχει διδάξει το γνωστό «ποτέ μη λες ποτέ», αυτή είναι μια προοπτική που δύσκολα θα την αντέξουν ακόμη και οι μετριοπαθείς των δύο πλευρών. Θα μπορούσε, πράγματι, να γίνει κάτι τέτοιο με την αριστερά του Αλέξη Τσίπρα και την δεξιά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Αλλά δεν βρισκόμαστε στο 2015! Το ημερολόγιο δείχνει Οκτώβριο του 2021. Εκτός κι αν κάτι μας διαφεύγει απ' αυτά που συνήθως εξυφαίνονται στο παρασκήνιο.
Η χώρα έχει κινητοποιήσει δυνάμεις στην κοινωνία και στην οικονομία για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες και κάνει βήματα σε όλους τους τομείς. Έστω και καθυστερημένα. Μικρά βήματα σε αυτή την φάση που μεγαλώνουν όσο περνάει ο καιρός και αυξάνεται ο βηματισμός. Σημειώνονται ήδη κάποιες πρώτες σημαντικές νίκες στις μάχες για τον ψηφιακό μετασχηματισμό, για την Παιδεία. Θα είναι άδικο να δώσουμε και πάλι μία και να γκρεμίσουμε όσα έχουν με κόπο κτιστεί και μάλιστα κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες.
Η απλή αναλογική οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πολιτική αστάθεια και θα βάλει τη χώρα σε νέες περιπέτειες και μάλιστα σε μία περίοδο που οι εχθροί μας καιροφυλακτούν. Αλλά αυτά ελάχιστη σημασία έχουν για τους άεργους της πλατείας Κολωνακίου. Είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσουν το υπερτροφικό τους «εγώ» και να δουν πέρα από το στενό όριο των προσωπικών τους συμφερόντων. Γι' αυτό και η απλή αναλογική θα πρέπει να «σκοτωθεί» με κάθε δυνατό τρόπο, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και σίγουρα πριν οι άεργοι των Αθηνών προλάβουν να συγχρονιστούν με τους διψασμένους για εξουσία ολιγάρχες.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε