Είναι θέμα ηγέτη

Ρίξατε μια ματιά στις δημοσκοπήσεις; Δυο βγήκαν πάλι (ακολουθούν κι άλλες την επόμενη βδομάδα μαθαίνω) και η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κινείται στην περιοχή των 11 μονάδων. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε στην Κουμουνδούρου, μέγιστη έκπληξη έλαμψε στο Μαξίμου. Η αλήθεια είναι ότι στη ΝΔ περίμεναν απώλειες, δεν τις είδαν. Στον ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν, αν όχι κέρδη στο ταμείο τους, τουλάχιστον ζημιές στο ταμείο των απέναντι. Τζίφος κι από κει.

Να μου τα θυμηθείτε ότι τα δυο επιτελεία στο τέλος θα συναντηθούν σ’ ένα πράγμα. Δεν θα πιστεύουν τις δημοσκοπήσεις. Τα δεδομένα γύρω μας είναι τόσο ζοφερά και το τηλεοπτικό – σοσιαλμιντιακό τοπίο τόσο μαύρο, που λογικά θα περίμενε κάποιος να έχουν επέλθει πολιτικές διαφοροποιήσεις στο κοινωνικό σώμα. Καμία παρακαλώ. Σε σημείο που οι μεν ΣΥΡΙΖΑίοι αρχίζουν να πιστεύουν και οι ίδιοι τις κατασκευασμένες καταγγελίες τους για Πετσωμένα μέσα, σε σημείο που οι Νεοδημοκράτες να λένε «κάτι κάνουμε καλά και δεν ξέρουμε τι».

Αν το καλοσκεφτούμε, ο Μητσοτάκης τους κάνει πλάκα. Και στους αντιπάλους του που οργώνουν με μανία τη θάλασσα και αυλάκι πίσω τους δεν βλέπουν, αλλά και στους δικούς του που μασάνε κάθιδροι τα νύχια τους βλέποντας τα δελτία ειδήσεων, σίγουροι ότι στην επόμενη δημοσκοπική γωνιά τους περιμένει καταστροφή. Τελικώς περνούν τα τρίμηνα και τα εξάμηνα, φωτιές, ακρίβειες και πανδημίες στροβιλίζονται διαρκώς πάνω απ’ τα κεφάλια μας, αλλά κάθε επόμενη μέτρηση καταλήγει στο ίδιο. Ο Μητσοτάκης είναι που κρατά την μπάλα, ο Τσίπρας παραμένει ξάπλα στο χορτάρι του γηπέδου. Τρίτος δεν υπάρχει.

Υποθέτω ότι αργά ή γρήγορα, κάποιος σοβαρός αναλυτής θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλα σήμερα στη χώρα μας είναι θέμα ηγέτη. Είτε υπέροχος, καταπληκτικός και ανεπανάληπτος ο Κυριάκος, είτε κουτσός, στραβός κι ανάποδος (ανάλογα με την οπτική του καθενός), είναι ο μόνος ηγέτης που υπάρχει σήμερα στο πολιτικό μας στερέωμα. Κι όταν έχεις έναν μόνο ηγέτη, όση μουρμούρα ή δυσφορία κι αν του βγάλεις, όσα παράπονα ή ενστάσεις κι αν διατυπώσεις στις επιλογές του, φθάνοντας στην κρίσιμη ερώτηση «ποιον;» τελικά καταλήγεις να απαντάς «αυτόν».

Δεν ξέρω αν ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα θεωρήσει μια τέτοια ανάλυση άδικη ή κολακευτική για τον ίδιον, αυτό που ξέρω είναι ότι τον πάει ντουγρού για νέα άνετη εκλογική νίκη και δεύτερη τετραετία, σε μια εποχή που οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί είναι πιο αναλώσιμοι κι απ’ τα κουλούρια. Όλα τα άλλα είναι για ημερήσια κατανάλωση στα μαραφέτια του Ζούκερμπεργκ.


Δημήτρης Καμπουράκης