Δικαιώματα και «δικαιωματισμός»

Bίβιαν Ευθυμιοπούλου

Όσοι δεν έχουν σπαταλήσει ούτε ένα λεπτό της ζωής τους, ειδικά της νιότης τους, στην Αριστερά έχουν μια δυσκολία να καταλάβουν γιατί πρώην Αριστεροί και μάλιστα της Ανανεωτικής Αριστεράς και του Ρήγα Φεραίου, αδυνατούν να κάνουν τη διάκριση μεταξύ του δικαιωματισμού και του αιτήματος για σεβασμό των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Δεν μπορεί, πλέον, να ήταν τόσο τραυματικό το βίωμα της θητείας στην αριστερά, όταν οι περισσότεροι της κατηγορίας αυτής, έπρεπε να φτάσουν τα 55-60 έτη για να της γυρίσουν την πλάτη. Ούτε χαζοί άνθρωποι είναι ούτε αφελείς, μάλιστα οι περισσότεροι είναι και υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Παρ'όλα αυτά όμως, κατά δήλωσίν τους, έκαναν ένα λάθος υπαρξιακών διαστάσεων και σήμερα, ίσως για να εξιλεωθούν, τους βλέπουμε να λειτουργούν ως πυρήνες οπαδών της δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας.

Συμβαίνουν κι αυτά στη ζωή.

Όμως, η ταύτιση του λεγόμενου δικαιωματισμού, μιας εκδήλωσης της αριστερής ιδεοληψίας (και όχι ιδεολογίας) που μοιραία και μετά τον «συγχρωτισμό» με την Άκρα Δεξιά στις πλατείες και του δρόμους της αγανάκτισης, παρατηρείται και εκεί, στην Άκρα Δεξιά, με κάθε αίτημα για την ανάγκη σεβασμού των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου γίνεται πλέον και εκ του πονηρού.

Είναι δυνατόν στην «Εποχή των Κρίσεων», από την Οικονομία και το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό μέχρι τη Δημόσια Υγεία και το Κλίμα, να μην υπάρχει ανησυχία για τα Δικαιώματα;

Όταν άνθρωποι πνίγονται στις θάλασσές μας και τα πτώματά τους ξεβράζονται στον τόπο μας, γινόμαστε δικαιωματιστές όταν αντιδρούμε στα τραγικά αυτά γεγονότα στη βάση των πανανθρώπινων, ευρωπαϊκών αρχών;

Όταν στην πανδημία είδαμε ότι ακόμα και στη χώρα μας αυτοί που επλήγησαν, εκ των πραγμάτων, περισσότερο ήταν τα χαμηλά εισοδήματα και οι φτωχοί είναι δικαιωματισμός αν μιλήσουμε για τον αναπόδραστα ταξικό χαρακτήρα της πανδημίας;

Είναι δικαιωματισμός να συζητάμε το γεγονός ότι τη χρονιά που πέρασε η Ελλάδα ήταν η χώρα με το μεγαλύτερο σε διάρκεια λοκντάουν και ότι έπρεπε να ξεσηκωθούμε ορισμένοι πολίτες, κι εμείς από αυτή τη στήλη, για να αρθεί η απαγόρευση κυκλοφορίας τη νύχτα;

Τους προηγούμενους μήνες διαβάσαμε παρανοϊκά πράγματα και δυστυχώς κι από σοβαρούς ανθρώπους. Διαβάσαμε ότι οι ανησυχίες μας για τη συνταγματικότητα των περιοριστικών μέτρων ή ακόμα και του υποχρεωτικού εμβολιασμού ευθύνονται για το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Η απλή έκφραση ανησυχίας και επιθυμίας δημόσιας συζήτησης!

Μιλώντας προχθές στο CNN ο Πρωθυπουργός είπε ότι ως φιλελεύθερος είναι καταστατικά εναντίον των πάσης φύσεως υποχρεωτικών μέτρων. Μήπως είναι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, «φιλελέφτ» και δικαιωματιστής;

Δεν θα σταματήσουμε να επισημαίνουμε ότι σήμερα, η μεγαλύτερη απειλή για τη Δύση είναι η Άκρα Δεξιά και ο Νεοσυντηρητισμός που έχουν βάλει στο στόχαστρο θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, από το δικαίωμα στην κατάθεση αίτησης για πολιτικό άσυλο μέχρι τις αμβλώσεις.

Η απειλή της Νεοσυντήρησης είναι μεγαλύτερη κι από αυτή της Κλιματικής Κρίσης. Κι αυτό ισχύει και για τη χώρα μας.

Ας ξέρουν βέβαια οι διάφοροι πρώην αριστεροί νυν νεοσυντηρητικοί-νεοδεξιοί πως απέναντί τους θα βρουν πλήθος Ελλήνων, πρόθυμων να τους κρατήσουν στο περιθώριο όπου και ανήκουν. Στις 5 Δεκεμβρίου έλαβαν ένα πρώτο μήνυμα. Δεν θα είναι το τελευταίο.

https://www.liberal.gr/