Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αναλαμβάνουν ρόλο ηγέτη στη Μέση Ανατολή

Israeli Prime Minister Naftali Bennett (L) is welcomed by Emirates’ Foreign Minister, Sheikh Abdullah bin Zayed (R), in Abu Dhabi, UAE, 12 December 2021. EPA, HAIM TZACH, GPO HANDOUT

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΑΛΗ

Τα μικρά σε μέγεθος Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που μέχρι πρότινος ήταν γνωστά στους πιο πολλούς για την επίδειξη πλούτου, κοσμικού προορισμού και αεροπορικού κόμβου…δείχνουν έτοιμα και ικανά να αναλάβουν ρόλο πρωταγωνιστή τόσο στην περιοχή τους, όσο και σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή.

Και όταν μια χώρα αναλαμβάνει ένα τέτοιο ρόλο, αυτομάτως μπαίνει στο πολύ κλειστό club των “μεγάλων”. Αυτών που διαμορφώνουν πολιτικές και καθορίζουν τις τύχες και των άλλων.

Το μικρό αυτό κράτος που ξεκίνησε να μετρά την ανεξαρτησία του από τους Βρετανούς μόλις το 1971, μπορεί να αποτελέσει οδηγό εξέλιξης και αναρρίχησης στην παγκόσμια σκακιέρα ως διπλωματικός παίχτης.

Σαφώς και η φύση φάνηκε κάτι παραπάνω από γενναιόδωρη μαζί του, αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει και με όλους τους γείτονές του; Δεν είδαμε να έχουν την ίδια εξέλιξη, το αντίθετο μάλιστα.

Η πιο ηχηρή κίνηση και πιο πρόσφατη δεν είναι άλλη από την επισημοποίηση των διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ. Οι πρώην εχθροί ανοίγουν πλέον άλλους δρόμους για την περιοχή, αλλάζουν ριζικά τις ισορροπίες και αναλαμβάνου από κοινού πλέον de facto πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλη την Μέση Ανατολή.

Η επίσκεψη του Ναφτάλι Μπένετ, πρωθυπουργού του Ισραήλ, την Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου, και η συνάντηση με τον διάδοχο του θρόνου των ΗΑΕ, σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζάγεντ αλ Νάχιαν, υπήρξε ιστορική από όποια πλευρά και αν το δει κανείς.

Η μόνη πλευρά που σίγουρα δεν θα έμεινε ευχαριστημένη είναι αυτή της Τεχεράνης, που βλέπει 2 άσπονδούς αντιπάλους της, να τα “βρίσκουν” και να ανοίγουν άλλες προοπτικές για τους περιφερειακούς συσχετισμούς.

Σίγουρα ανάμεσα στους μη ευχαριστημένους πρέπει να βρίσκεται η Τουρκία καθώς και η Σαουδική Αραβία. Και των δύο οι προσπάθειες να αναλάβουν ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή μάλλον πέφτουν στο κενό, καθώς το Άμπου Ντάμπι και πιο έξυπνα κινήθηκε, και τα προβλήματα που έχουν οι προαναφερθείσες χώρες δεν έχει.

Μακράν πιο σταθερό τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά το κρατίδιο του κόλπου σε σχέση με την Τουρκία και σίγουρα πιο αξιόπιστο από το Ριάντ.

Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τα Εμιράτα να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης με την Άγκυρα και να ανοίξουν την οικονομική δίοδο. Αν και οι διαφορές τους, ειδικά όταν φτάνουμε στο ζήτημα των Αδελφών Μουσουλμάνων, είναι μεγάλες.

Τα 10 δις επενδύσεις που θα πραγματοποιήσουν τα Εμιράτα στην Τουρκία δείχνουν, ότι και να ελίσσονται ξέρουν, και πως να κινηθούν και να βλέπουν μακροπρόθεσμα. Να είστε σίγουροι, ότι σε βάθος χρόνου αυτό το ποσό θα χρησιμοποιηθεί ως καρότο και μαστίγιο.

Η κάνουλα θα ανοιγοκλείνει ανάλογα με το πως φέρεται η Άγκυρα απέναντι στο Άμπου Ντάμπι. Είναι μια από εκείνες τις περιπτώσεις που ο Τούρκος πρόεδρος θα βρει μπροστά του ως αποτέλεσμα των πολιτικών του.

Ταυτόχρονα τα ΗΑΕ έχουν παίξει άριστα και το χαρτί της διπλωματίας των εξοπλισμών.

Με τις ΗΠΑ στο πλευρό τους και με ένα συμβόλαιο πολλών δις δολαρίων για 50 F-35, η Ουάσιγκτον, δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια, όταν και αν έρθει ποτέ η ώρα να παρέμβει.

Το ίδιο χαρτί ακριβώς έπαιξε το αραβικό κρατίδιο και με τη Γαλλία. Πρόσφατα ανακοινώθηκε η παραγγελία 80 Rafale, καθώς και 12 ελικοπτέρων Caracal.

Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η Γαλλία διατηρεί και στρατιωτική βάση στα Εμιράτα, παίρνοντας έτσι και de facto θέση στην αντιπαράθεσή Άμπου Ντάμπι-Τεχεράνης. Με την εν λόγω παραγγελία όμως, εμβαθύνονται σε μεγάλο βαθμό οι σχέσεις των Εμιράτων με το Παρίσι.

Και σαφέστατα, τα ΗΑΕ, με τις εν λόγω παραγγελίες καθίστανται και στρατιωτική υπερδύναμη στην περιοχή.

Σε συνέχεια της διπλωματίας των εξοπλισμών πληροφορίες αναφέρουν ότι τα Mirage 2000-9 των Εμιράτων μάλλον θα καταλήξουν σε Αίγυπτο και Μαρόκο, ενισχύοντας την θέση του κράτους του κόλπου και με σημαντικούς εταίρους εντός του μουσουλμανικού κόσμου.

Παρένθεση εδώ…είναι πολλές οι φωνές εντός Ελλάδος που λένε ότι τα συγκεκριμένα αεροσκάφη θα έπρεπε να εξεταστούν πολύ σοβαρά από την Αθήνα και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την στρατηγική σχέση μας με το Άμπου Ντάμπι.

O διάδοχος του θρόνου του Άμπου Ντάμπι, Μοχάμεντ Μπιν Ζαγέντ Αλ Ναχιάν, διαβεβαίωσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι η στρατηγική σχέση μεταξύ των δυο χώρων δεν επηρεάζεται καθόλου από την μερική εξομάλυνση των σχέσεων των Εμιράτων με την Άγκυρα. Η εν λόγω συμφωνία είχε ανησυχήσει και μάλιστα πολύ την Αθήνα, και ως αποτέλεσμα επήλθε η συγκεκριμένη τηλεφωνική επικοινωνία-διαβεβαίωση.

Ίσως να ήταν ένα καλό χαρτί από ελληνικής πλευράς, τα συγκεκριμένα Mirage, να αποτελούσαν απόδειξη των λόγων του διαδόχου!

Συνοψίζοντας, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που ανεξαρτητοποιηθήκαν το 1971, και που μέχρι πρότινος ήταν γνωστά για τα υπερπολυτελή ξενοδοχεία τους, την επίδειξη πλούτου, του Burj Khalifa κτλ. , δείχνουν πως μπορείς με πολύ έξυπνες και στοχευμένες κινήσεις να αναδείξεις τη χώρα σε δεινό διπλωματικό παίχτη και υπολογίσιμη δύναμη τόσο σε τοπικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.

Να σημειωθεί εδώ ότι η χώρα των περίπου 10 εκατομμυρίων κατοίκων, πληθυσμιακά αποτελείται από 20% αυτόχθονές και 80% μετανάστες.

Ναι σαφώς και τα οικονομικά της χώρας της επιτρέπουν κινήσεις με μεγάλο στρατιωτικό βάθος, αλλά την ίδια ώρα όταν δίνεις τα χέρια με το Ισραήλ, που μέχρι πρότινος δεν αναγνώριζες καν την ύπαρξη του…δείχνει ένα κράτος που βλέπει το συμφέρον του μακροπρόθεσμα και κυνικά.

Οι σχέσεις Αθηνών-Άμπου Ντάμπι δείχνουν να είναι στο σωστό δρόμο και υπόβαθρο και ίσως να πρέπει να εξελιχθούν ακόμα και σε τριμερές επίπεδο Αθηνών-Τελ Αβίβ-Άμπου Ντάμπι ιδανικά!