Η διαχρονική κυρίαρχη σημασία της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη: Ο δυτικός πολιτισμός θα υπάρχει όσο υπάρχει η Ελλάδα *

Ἡ Ἀμερικανικὴ Ἐπανάσταση ὁδήγησε στὴν Διακήρυξη τῆς Ἀνεξαρτησί ας τῶν δεκατριῶν ἐξεγερμένων Πολιτειῶν ἀπὸ τὸ Βασίλειο τῆς Μεγάλης Βρεταννίας στὶς 4 Ἰουλίου 1776. Ἔργο τοῦ John Trumbull, 1819. Οὐάσιγκτον, Καπιτώλιο. Η φωτογραφία είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο “Η Επανάσταση που άλλαξε τον Παγκόσμιο Χάρτη

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΚΙΩΤΗ *

Δεν ήταν μόνο η Ναυμαχία του Ναυαρίνου τον Οκτώβριο του 1827 η μεγάλη στιγμή που οι τρεις ισχυρές χριστιανικές δυνάμεις του διαφωτισμού και της ελευθερίας της εποχής (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ρωσσία) διέλυσαν κάθε πιθανότητα ακύρωσης των αποτελεσμάτων της Ελληνικής Επανάστασης και επαναφοράς των Τούρκων.

Η ακολουθήσασα το Ναυαρίνο εκστρατεία του Γάλλου στρατηγού Μαιζών στην Πελοπόννησο το 1828, που είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξη του Ιμπραήμ και των στρατευμάτων του, και ο ρωσσοτουρκικός πόλεμος 1828-29, που τσάκισε από τον βορρά την οθωμανική αυτοκρατορία, στην πιο κρίσιμη στιγμή, ήταν οι πρόσθετες επικυρωτικές πράξεις δημιουργίας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

Όσο κι αν είναι αυτονόητο ότι σε κάθε πόλεμο υπάρχουν εκατέρωθεν θύματα, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι και στις τρεις αυτές στρατιωτικές δράσεις σκοτώθηκαν ή πέθαναν από αρρώστιες χιλιάδες Άγγλοι, Γάλλοι και Ρώσσοι στρατιώτες και αξιωματικοί.

Επίσης, χιλιάδες Ευρωπαίοι φιλέλληνες, από πολλές χώρες, κατά κανόνα εύποροι, νέοι και καλοζωισμένοι, παράτησαν τα λούσα και την χλιδάτη ζωή τους στις χώρες τους και ήρθαν να πολεμήσουν ως εθελοντές στρατιώτες δίπλα στους εξεγερμένους Έλληνες. Οι περισσότεροι από αυτούς σκοτώθηκαν.

Ας μην μας διαφεύγει ότι η θυσία όλων αυτών των ανθρώπων δεν έγινε για να υπερασπιστούν τις πατρίδες τους, αλλά για μια σπουδαία ιδέα, την δημιουργία της ελεύθερης Ελλάδας ως κιβωτού αναγέννησης του μοναδικού ελληνικού πνεύματος και φάρου παγκόσμιας ακτινοβολίας των μεγάλων ιδανικών της ανθρωπότητας.

Ασχέτως του κατά πόσον οι γενιές των Ελλήνων που ακολούθησαν και η πορεία του ελληνικού κράτους έκτοτε δικαίωσαν τους πόθους και το όραμα αυτών των ανθρώπων, η Ελλάδα χρωστάει αιώνια ευγνωμοσύνη σε όλους τους ξένους πεσόντες και στις τρεις μεγάλες χώρες που θεμελίωσαν την δημιουργία του ελληνικού κράτους: το Ηνωμένο Βασίλειο, την Γαλλία και την Ρωσσία.

Αργότερα, όταν κινδύνευσε από τον φασισμό και τον ναζισμό ο κόσμος, οι Βρετανοί μας βοήθησαν να αμυνθούμε, να αντισταθούμε και να καταφέρουμε καίρια πλήγματα στους εισβολείς.

Την επαύριον του πολέμου, οι Αμερικανοί εγγυήθηκαν την παραμονή και το ρίζωμα της Ελλάδας στον ελεύθερο κόσμο, γλιτώνοντάς μας από τον σταλινισμό και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, την απέραντη δυστυχία και πόνο που επέφερε σε τόσες και τόσες χώρες, που ατυχώς βρέθηκαν στην λάθος μεριά του χάρτη όταν έγινε η Συμφωνία της Γιάλτας.

Οι ΗΠΑ επέτυχαν να κρατήσουν την Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο και την στήριξαν να γίνει ένα κράτος με ευημερία, ισότιμο μέλος στις δύο σπουδαιότερες διακρατικές συμπράξεις στον σύγχρονο κόσμο, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Η πρώτη φάση της ισχυρής εγγυητικής σχέσης της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, δυστυχώς, συνέπεσε με την τρίτη μελανότερη σελίδα της ελληνικής ιστορίας (μαζί με την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 και την γερμανική κατοχή 1941-1944), τον αιματηρό εμφύλιο 1946-1949, μια περίοδο που προκάλεσε πολύ πόνο, ανθρώπινες θυσίες και μεγάλες αδικίες.

Για αυτά τα παθήματα ωστόσο δεν ευθύνονται οι Αμερικανοί, αλλά αποκλειστικά οι ψυχοπαθείς ακροδεξιοί και ακροαριστεροί Έλληνες που, κόντρα στην λογική, διέπραξαν τον αισχρό εμφύλιο πόλεμο.

Οι ΗΠΑ έκτοτε έκαναν δύο σημαντικά σφάλματα σε βάρος της Ελλάδας, όχι με ενεργητικό τρόπο, αλλά αφήνοντας να συντελεστούν η κυπριακή τραγωδία του 1974 και η δικτατορία του 1967, για τα οποία τουλάχιστον έχουν διατυπώσει επισήμως τη συγνώμη τους (πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον το 1999, απευθυνόμενος στον τότε Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο και Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, το 1997, απευθυνόμενος στον τότε πρόεδρο της Κύπρου Γλαύκο Κληρίδη).

Το επετειακό συλλεκτικό τεύχος της Νέας Κοινωνιολογίας ‘Η Επανάσταση που Άλλαξε τον Παγκόσμιο Χάρτη’, αφιέρωμα στα 200 χρόνια από το 1821, που κυκλοφορεί από τις 7 Δεκεμβρίου 2021 στα βιβλιοπωλεία (Εκδόσεις Καπόν).

Παρ όλα αυτά, η Ελλάδα οφείλει αιώνια ευγνωμοσύνη και στις ΗΠΑ.

Πέραν της ευγνωμοσύνης που οφείλει η Ελλάδα σε αυτές τις ξένες δυνάμεις, και προς απομυθοποίηση των κινήτρων που αυτές είχαν, είναι απαραίτητο να θυμόμαστε ότι η Ελλάδα απέκτησε και διατήρησε την ελευθερία της και την ανεξαρτησία της όχι τόσο χάριν των ιδεωδών του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αλλά λόγω της διαχρονικά κυρίαρχης γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας στον παγκόσμιο χάρτη.

Τι επεδίωκαν οι ξένες δυνάμεις όταν έβαλαν την υπογραφή τους με την Ναυμαχία του Ναυαρίνου για να δημιουργηθεί η Ελλάδα, όταν αναγνώρισαν, με σειρά συνθηκών την εκτεταμένη εδαφική προπολεμικά επικράτεια της Ελλάδας -που, ας μην το ξεχνάμε, δεν μας χαρίστηκε αλλά κερδήθηκε με αλλεπάλληλους πολέμους και εξεγέρσεις των Ελλήνων-, που συμπεριελάμβανε την Μακεδονία, την Ήπειρο και την Κρήτη και τέλος, όταν με την μεταπολεμική συνθήκη του Παρισιού (το 1946) παρέδωσαν στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα το 1947, πράξη με την οποία η χώρα μας απέκτησε την σύγχρονη εδαφικά ολοκληρωμένη μορφή της;

Τίποτε λιγότερο από το να εδραιώσουν ένα σταθερό, ελεύθερο και δημοκρατικό διαχρονικά κράτος, στενό εταίρο των δυνάμεων της Δύσης, που ποτέ δεν θα γινόταν ισλαμικός, τουρκικός ή αραβόφωνος, ασιατικός, δεσποτικός και σκοταδιστικός χώρος, στο πιο νευραλγικό σημείο-κόμβο της συνάντησης των τριών ηπείρων: Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής.

Αυτή είναι η μόνιμη συνθήκη δημιουργίας και ύπαρξης της Ελλάδας, η οποία ουδέποτε θα ανατραπεί. Διότι, αν ανατραπεί, θα κινδυνεύσουν η Δύση και ο ελεύθερος κόσμος. Η Ελλάδα είναι ο σημαντικότερος χώρος ανάσχεσης της πιθανής διάχυσης και κατάκτησης της Δύσης από την έξαλλη, βαθιά ανελεύθερη και δεσποτική Ασία.

Αν κάποτε η Ασία εκδημοκρατιστεί και περάσει με στέρεο τρόπο στην εποχή της ελευθερίας, ενδεχομένως η οντολογική συνθήκη της Ελλάδας να μπορεί να αναθεωρηθεί. Ο εκδημοκρατισμός όμως της Ασίας δεν διαφαίνεται στο ορατό μέλλον των επόμενων 2-3 γενιών.

Η Ελλάδα λοιπόν όχι μόνο θα υπάρχει τα επόμενα 100 χρόνια, αλλά θα είναι και ισχυρός παράγων της περιοχής.

*Απόσπασμα – προδημοσίευση από το ομώνυμο άρθρο που συμπεριλαμβάνεται στο επετειακό συλλεκτικό τεύχος της Νέας Κοινωνιολογίας ‘Η Επανάσταση που Άλλαξε τον Παγκόσμιο Χάρτη’, αφιέρωμα στα 200 χρόνια από το 1821, που κυκλοφορεί από τις 7 Δεκεμβρίου 2021 στα βιβλιοπωλεία (Εκδόσεις Καπόν).

** Ο Γιάννης Σακιώτης, είναι Πολιτικός Επιστήμων, διεθνολόγος, ειδικευμένος σε πολιτικές αειφόρου ανάπτυξης.