Ο Τζο Μπάιντεν γνωρίζει από «ισορροπίες δυνάμεων»: Η σύγκρουση με τη Μόσχα δεν είναι στα πλάνα του

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Είναι ξεκάθαρο, πως όταν μιλάμε για διπλωματία, όταν θέλουμε να λάβουμε κάτι, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και για να δώσουμε κάτι.

Ο Τζο Μπάιντεν το γνωρίζει καλύτερα από όλους αυτό. Σκοπός του Αμερικανού προέδρου δεν είναι η σύγκρουση, πόσο μάλλον η ταπείνωση της Μόσχας, αλλά η διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων.

Η Ρωσία, αν και κύρια ανταγωνίστρια των ΗΠΑ, αποτελεί ίσως τον πιο κρίσιμο και σοβαρό ομιλητή της Ουάσινγκτον από την περίοδο της πτώσης της ΕΣΣΔ.

• Δεδομένου ότι η Κίνα και ο αυταρχικός ηγέτης της, Σι Τζιπίνγκ, έχουν ξεκινήσει με κάθε τρόπο (οικονομικό, στρατιωτικό, τεχνολογικό), μια εκστρατεία «αποκαθήλωσης» της Αμερικής από τον «θρόνο της υπερδύναμης», το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε τώρα ο πρόεδρος Μπάιντεν θα ήταν ένας πόλεμος με τη Ρωσία, για τα μάτια μιας χώρας που δεν είναι καν μέλος του ΝΑΤΟ.

Η Ουκρανία δυστυχώς πληρώνει τις αμαρτίες των δικών της πολιτικών, που ουσιαστικά δεν έβαλαν εγκαίρως τις βάσεις για την ένταξή της στο δυτικό μπλοκ, όπως έκαναν άλλες πρώην σοβιετικές επαρχίες όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Το Κίεβο θα πρέπει να καταλάβει ότι η Δύση δεν πρόκειται να χύσει στην παρούσα φάση ούτε μια στάλα αίματος για αυτό.

Η Γερμανία έστειλε…κράνη, οι ΗΠΑ εξοπλισμούς που μπροστά στη δύναμη της Ρωσίας είναι «σταγόνα στον ωκεανό» και η υπόλοιπη ΕΕ κρύβεται πίσω από την γραφειοκρατία, απειλώντας με κυρώσεις που απλώς θα «γρατζουνίσουν» το Κρεμλίνο.

Μάλιστα, ο ίδιος ο Μπάιντεν ξεκαθάρισε ότι δεν σκοπεύει να στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία. Μπορεί ο Αμερικανός πρόεδρος να έχει επί ποδός έναν σημαντικό αριθμό Νατοϊκών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι θα δώσει και εντολή να πολεμήσουν.

Ας μην ξεχνάμε εξάλλου, ότι το ΝΑΤΟ είναι μια αμυντική Συμμαχία που έχει δέσμευση να προστατεύει μόνο τα μέλη της, όχι τους «φίλους» της. Σε περίπτωση λοιπόν που η Ρωσία επιτεθεί, η Ουκρανία θα είναι μόνη της.

Δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν ο πρόεδρος των ΗΠΑ να διαταράξει την ισορροπία δυνάμεων του πλανήτη για χάρη της Ουκρανίας. Λευκός Οίκος και Κρεμλίνο, διαπραγματεύονται πως να τελειώσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται αυτή η ιστορία.

Η λογική λέει ότι η κατάσταση θα μείνει ως έχει. Τα εδάφη που προσάρτησε η Ρωσία το 2014 θα συνεχίσει να τα κατέχει για πολύ ακόμη, και το Κίεβο θα πρέπει σιγά σιγά να ξεχάσει το όνειρο της ένταξης του στο ΝΑΤΟ. Προς το παρόν, αυτό θα είναι αρκετό για τον «αψυχολόγητο» Πούτιν.

• Από την πλευρά του Μπάιντεν, ο Αμερικανός ηγέτης θα επιδιώξει να καρπωθεί το γεγονός ότι η διπλωματία του «απέτρεψε έναν πόλεμο και πως έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για την ασφάλεια της Ουκρανίας». Με λίγα λόγια, θα προσπαθήσει να μας πει ότι εκείνος ήταν που έβαλε φρένο στη ρωσική εισβολή.

Βέβαια, δεν αποκλείεται να δούμε στο μέλλον νέα «επεισόδια» που θα αφορούν την επέκταση του ΝΑΤΟ. Η Φινλανδία, η οποία είναι «κάτω από τη μύτη» της Ρωσίας, προαλείφεται να γίνει μέλος της Συμμαχίας.

Την προηγούμενη εβδομάδα έκανε την αγορά του «αιώνα» καθώς έκλεισε την αγορά 64 υπερσύγχρονων αερομαχητικών F-35. Ωστόσο αυτό είναι ένα άλλο «χαρτί» του Λευκού Οίκου που θα χρησιμοποιηθεί αργότερα.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμοι για την προεδρία Μπάιντεν. Ο Δημοκρατικός ηγέτης των ΗΠΑ, πέρα από το μέτωπο της Κίνας, έχει και πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του. Πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση και χαμηλή δημοφιλία είναι μόνο μερικά από αυτά, και αρκούν να του κοστίσουν τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022.

Η διπλωματική λύση του Ουκρανικού ζητήματος και η διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων, είναι πλέον μονόδρομος για εκείνον.

*Ο Γιώργος Δημητρόπουλος, είναι δημοσιογράφος, εκδότης του americanherald.gr και αρθρογράφος γνώμης στη Hellas Journal