Ευτυχώς που υπάρχει το ΝΑΤΟ, ενώ οι ψυχοπαθείς και απελπισμένοι ρώσοι ηγέτες απειλούν την ανθρωπότητα και την ίδια τους την χώρα
Σάκης Μουμτζής
Shutterstock
Αυτά που ζούμε είναι τρομακτικά, καθώς αποδεικνύουν πως η βαρβαρότητα που πιστέψαμε ότι είχε εκλείψει από την ήπειρο μας, απλώς είχε κάπου κρυφτεί. Και επανεμφανίστηκε στα πρόσωπα των Πούτιν και Μεντβέντεφ.
Δε θυμάμαι ποτέ άλλοτε ηγέτες πυρηνικής δύναμης να απειλούν την ανθρωπότητα με πυρηνικό ολοκαύτωμα. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Είτε είναι ψυχοπαθείς είτε απελπισμένοι.
Ουδείς άνθρωπος με «σώας τας φρένας του» θα διανοείτο να εντάξει στην πολιτική ατζέντα του τη χρήση πυρηνικών όπλων και να το διακηρύττει, κοινοποιώντας μάλιστα και τις περιπτώσεις χρήσης τους. Δεν μπορεί ο Πούτιν, ο Μεντβέντεφ και η Ζαχάροβα να μη γνωρίζουν πως σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου και η δική τους η πατρίδα θα εξαφανιστεί από το χάρτη. Είναι αστείο και ανώφελο να μιλά κανείς για συσχετισμό των πυρηνικών δυνάμεων, όταν είναι γνωστό πως η χρήση μόλις του 10% αυτών των όπλων θα επιφέρει καταστροφή στον πλανήτη που δε μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι δε βλέπω κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας των «κινημάτων ειρήνης» για τις απειλές Πούτιν-Μεντβέντεφ. Δε βλέπω πορείες διαμαρτυρίας προς τη ρωσική πρεσβεία. Πίστευα πως η χρηματοδότηση των περισσοτέρων παρεμφερών οργανώσεων ειρήνης των δεκαετιών του Ψυχρού Πολέμου από την KGB και τη STASI ήταν μια πρακτική που τερματίστηκε με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων. Αυτό θέλω να πιστεύω. Όπως θέλω να πιστεύω πως οι τραγουδιστές της εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ την Τρίτη 29 Μαρτίου θα καταγγείλουν τις απειλές κατά της ανθρωπότητας που εκτοξεύουν οι Ρώσοι ηγέτες.
Ας αναλογιστούμε πώς θα ήταν διαμορφωμένο το σημερινό διεθνές τοπίο αν επικρατούσε η γνώμη των πασιφιστών που υποστήριζαν πως αφού διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας δεν έχει λόγο ύπαρξης και το ΝΑΤΟ. Σήμερα, ο ρωσικός επεκτατισμός δε θα είχε μια ισχυρή αντίπαλη δύναμη που θα στεκόταν εμπόδιο στους σχεδιασμούς του. Σήμερα ή στο εγγύτατο μέλλον δε θα υπήρχαν η Λετονία, η Εσθονία, η Λιθουανία.
Κάτι γνώριζαν οι ηγεσίες αυτών των κρατών που έσπευσαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, μαζί με τις πρώην λαϊκές δημοκρατίες. Γνώριζαν πως ο ιμπεριαλισμός είτε τσαρικός είτε κομμουνιστικός ήταν εγγενής στους ηγέτες που κυβερνούσαν είτε τη Ρωσία είτε τη Σοβιετική Ένωση. Και αυτός ο ιμπεριαλισμός επιβιώνει και σήμερα και μάλιστα στην πιο επιθετική μορφή του. Απειλεί την ανθρωπότητα με χρήση πυρηνικών όπλων, αν κρίνει πως δεν επιτυγχάνει τους σκοπούς του με συμβατικά όπλα.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν αρχίζει να συνειδητοποιεί πως δε θα έχει θέση στη διεθνή σκηνή την επόμενη ημέρα. Γνωρίζει ότι έχει υπερβεί το τελικό όριο που δε θα πρέπει να ξεπεράσει κάποιος, γιατί τότε απελευθερώνονται δυνάμεις που δεν ελέγχονται. Ο Ζελένσκι και η παλλαϊκή άμυνα των Ουκρανών εξώθησαν τον Πούτιν να υπερβεί αυτό το όριο και πλέον δεν έχει δρόμο επιστροφής.
Το status quo ante bellum δεν υπάρχει.
Ο Δυτικός κόσμος παρακολουθεί την πορεία της ρωσικής ηγεσίας αναμφίβολα με αγωνία, αλλά και με την ασφάλεια που παρέχει στα κράτη του το ΝΑΤΟ. Σήμερα, με όλες αυτές τις τραγικές εξελίξεις, το ερώτημα είναι ένα: πώς θα ήταν η Ευρώπη αν είχε διαλυθεί το ΝΑΤΟ;
https://www.liberal.gr/
Shutterstock
Αυτά που ζούμε είναι τρομακτικά, καθώς αποδεικνύουν πως η βαρβαρότητα που πιστέψαμε ότι είχε εκλείψει από την ήπειρο μας, απλώς είχε κάπου κρυφτεί. Και επανεμφανίστηκε στα πρόσωπα των Πούτιν και Μεντβέντεφ.
Δε θυμάμαι ποτέ άλλοτε ηγέτες πυρηνικής δύναμης να απειλούν την ανθρωπότητα με πυρηνικό ολοκαύτωμα. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Είτε είναι ψυχοπαθείς είτε απελπισμένοι.
Ουδείς άνθρωπος με «σώας τας φρένας του» θα διανοείτο να εντάξει στην πολιτική ατζέντα του τη χρήση πυρηνικών όπλων και να το διακηρύττει, κοινοποιώντας μάλιστα και τις περιπτώσεις χρήσης τους. Δεν μπορεί ο Πούτιν, ο Μεντβέντεφ και η Ζαχάροβα να μη γνωρίζουν πως σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου και η δική τους η πατρίδα θα εξαφανιστεί από το χάρτη. Είναι αστείο και ανώφελο να μιλά κανείς για συσχετισμό των πυρηνικών δυνάμεων, όταν είναι γνωστό πως η χρήση μόλις του 10% αυτών των όπλων θα επιφέρει καταστροφή στον πλανήτη που δε μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι δε βλέπω κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας των «κινημάτων ειρήνης» για τις απειλές Πούτιν-Μεντβέντεφ. Δε βλέπω πορείες διαμαρτυρίας προς τη ρωσική πρεσβεία. Πίστευα πως η χρηματοδότηση των περισσοτέρων παρεμφερών οργανώσεων ειρήνης των δεκαετιών του Ψυχρού Πολέμου από την KGB και τη STASI ήταν μια πρακτική που τερματίστηκε με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων. Αυτό θέλω να πιστεύω. Όπως θέλω να πιστεύω πως οι τραγουδιστές της εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ την Τρίτη 29 Μαρτίου θα καταγγείλουν τις απειλές κατά της ανθρωπότητας που εκτοξεύουν οι Ρώσοι ηγέτες.
Ας αναλογιστούμε πώς θα ήταν διαμορφωμένο το σημερινό διεθνές τοπίο αν επικρατούσε η γνώμη των πασιφιστών που υποστήριζαν πως αφού διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας δεν έχει λόγο ύπαρξης και το ΝΑΤΟ. Σήμερα, ο ρωσικός επεκτατισμός δε θα είχε μια ισχυρή αντίπαλη δύναμη που θα στεκόταν εμπόδιο στους σχεδιασμούς του. Σήμερα ή στο εγγύτατο μέλλον δε θα υπήρχαν η Λετονία, η Εσθονία, η Λιθουανία.
Κάτι γνώριζαν οι ηγεσίες αυτών των κρατών που έσπευσαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, μαζί με τις πρώην λαϊκές δημοκρατίες. Γνώριζαν πως ο ιμπεριαλισμός είτε τσαρικός είτε κομμουνιστικός ήταν εγγενής στους ηγέτες που κυβερνούσαν είτε τη Ρωσία είτε τη Σοβιετική Ένωση. Και αυτός ο ιμπεριαλισμός επιβιώνει και σήμερα και μάλιστα στην πιο επιθετική μορφή του. Απειλεί την ανθρωπότητα με χρήση πυρηνικών όπλων, αν κρίνει πως δεν επιτυγχάνει τους σκοπούς του με συμβατικά όπλα.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν αρχίζει να συνειδητοποιεί πως δε θα έχει θέση στη διεθνή σκηνή την επόμενη ημέρα. Γνωρίζει ότι έχει υπερβεί το τελικό όριο που δε θα πρέπει να ξεπεράσει κάποιος, γιατί τότε απελευθερώνονται δυνάμεις που δεν ελέγχονται. Ο Ζελένσκι και η παλλαϊκή άμυνα των Ουκρανών εξώθησαν τον Πούτιν να υπερβεί αυτό το όριο και πλέον δεν έχει δρόμο επιστροφής.
Το status quo ante bellum δεν υπάρχει.
Ο Δυτικός κόσμος παρακολουθεί την πορεία της ρωσικής ηγεσίας αναμφίβολα με αγωνία, αλλά και με την ασφάλεια που παρέχει στα κράτη του το ΝΑΤΟ. Σήμερα, με όλες αυτές τις τραγικές εξελίξεις, το ερώτημα είναι ένα: πώς θα ήταν η Ευρώπη αν είχε διαλυθεί το ΝΑΤΟ;
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε