Η σκόπιμη δολοφονία των Ουκρανών… Εκατομμύρια νεκροί από πείνα
Στην Ουκρανία δεν έχει ξεχαστεί. Είναι άλλωστε και ένας από τους λόγους που οι κάτοικοι της χώρας αντιμετώπισαν φιλικότερα τους Γερμανούς και εξακολουθούν να τρέφουν αντιρωσικά αισθήματα. «Γκολοντομόρ»… Μια λέξη μόνο που κρύβει όμως όλη τη φρίκη. Στα ουκρανικά αποτελεί παραφθορά της φράσης «δολοφονία διά της πείνας». Αναγνωρίστηκε μάλιστα ως γενοκτονία από την Ουκρανία και άλλες 15 χώρες από το 2006 ως σήμερα.
Για τον αριθμό των θυμάτων μόνο εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν. Το 2003 απόφαση του ΟΗΕ έκανε λόγο για 7-10 εκ. θύματα. Πιο συντηρητικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 3,3 εκ. νεκρούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη απογραφή του 1937 που διέταξε ο Στάλιν, ο σοβιετικός πληθυσμός βρέθηκε μειωμένος κατά 8 εκ. περίπου.
Ο Στάλιν αντέδρασε με τον δικό του «δημοκρατικό» τρόπο. Εκτέλεσε όλους τους επικεφαλής που διεξήγαγαν την απογραφή και έκανε καινούργια που παρουσίασε τα στοιχεία που έδωσε αυτός και οι συνεργάτες του. Ο λιμός στην Ουκρανία, τη Μολδαβία και άλλες σοβιετικές «δημοκρατίες» της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ σχετίζονται με τα σχέδια του Στάλιν για την εκβιομηχάνιση και την κολεκτιβοποίηση. Στην Ουκρανία ειδικά είχε σχέση με την εξόντωση των κουλάκων – των εύπορων υποτίθεται αγροτών.
Στην πραγματικότητα στόχος του Στάλιν ήταν η εξαφάνιση κάθε «ελεύθερου» καλλιεργητή που δεν ήταν ενταγμένος σε κολεκτίβα. Το σταλινικό καθεστώς βάφτισε τους αγρότες «εχθρούς του λαού» και εξαπέλυσε εκστρατεία προπαγάνδας και επηρεασμού του λοιπού πληθυσμού για να δικαιολογήσει τις ελλείψεις τροφίμων που παρουσιάστηκαν και στις πόλεις.
Ο λιμός ξεκίνησε το 1931 αλλά η αιτία που τον προκάλεσε ήταν οι πολιτικές αποφάσεις του Κρεμλίνου. Οι κολεκτίβες δεν απέδιδαν επαρκή σοδειά, ενώ η καλλιέργεια σιτηρών αντικαταστάθηκε από άλλες εξαγωγικές ή βιομηχανικές καλλιέργειες όπως ζαχαρότευτλα και βαμβάκι. Επίσης ενώ υπήρχε έλλειψη, το σοβιετικό καθεστώς αύξησε τις εξαγωγές σιτηρών.
Ο λιμός στην Ουκρανία ήταν τεχνητός, δημιούργημα του καθεστώτος, με σκοπό να πλήξει τους μη αφομοιωμένους από το σοβιετικό καθεστώς Ουκρανούς. Αυτό καθίσταται σαφές από τις ειδικές διατάξεις που ίσχυαν μόνο στην Ουκρανία με εντολή της Μόσχας. Μεγάλος αριθμός Ουκρανών αγροτών στάλθηκε στα γκουλάγκ. Όσοι έμεινα πίσω και προσπάθησαν να φύγουν από τις ζώνες του λιμού εκτελούνταν. Πολλοί δυτικοί Ουκρανοί πέρασαν μαζικά στην Πολωνία.
Θάνατοι, κανιβαλισμός
Τα πρώτα προβλήματα αναφέρθηκαν ήδη από το 1931. Στις πόλεις τα τρόφιμα άρχισαν να μοιράζονται με δελτίο από τον χειμώνα του 1933. Οι κάτοχοι δελτίου άρχισαν να συγκεντρώνονται από το νύχτα έξω από τα καταστήματα περιμένοντας ώρες, ενίοτε και μέρες, για μια φρατζόλα ψωμί. Στην ύπαιθρο οι σοβιετικές κολεκτίβες στερούνταν ακόμα και σπόρου για να σπείρουν καθώς υποχρεώθηκαν να τον παραδώσουν είτε προς κατανάλωση, είτε προς εξαγωγή. Οι αγρότες που εντάχθηκαν υποχρεωτικά είχαν διαταχθεί να παραδώσουν και όσα ζώα είχαν.
Οι σοβιετικές αρχές στην Ουκρανία είχαν ζητήσει σπόρο ήδη από την άνοιξη του 1932 αλλά δεν έλαβαν απάντηση. Σύντομα η κατάσταση ξέφυγε. Άνθρωποι πέθαιναν παντού με τις αρχές απλώς να αδιαφορούν. Κάποιοι για να επιβιώσουν κατέφυγαν στον κανιβαλισμό πτωμάτων πληρώνοντας με τη ζωή τους εφόσον συλλαμβάνονταν.
«Δεν έχω γίνει ακόμα κανίβαλος αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι θα το αποφύγω. Οι καλοί πεθαίνουν πρώτοι καθώς. Όσοι αρνούνται να κλέψουν, όσες δεν γίνονται πόρνες πεθαίνουν. Όσοι δίνουν φαγητό σε άλλους πεθαίνουν. Όσοι αρνούνται να φάνε πτώματα πεθαίνουν. Όσοι αρνούνται να σκοτώσουν συγγενείς πεθαίνουν. Οι γονείς που αρνούνται τον κανιβαλισμό πεθαίνουν πριν τα παιδιά τους», ανέφερε μια γιατρός.
Το καθεστώς αρκέστηκε να εκδώσει ανακοίνωση: «Το να τρως τα παιδιά σου είναι βαρβαρότητα», έλεγε. Υπήρξαν τουλάχιστον 2.500 καταδίκες για κανιβαλισμό. Ο στενός, τότε, συνεργάτης του Στάλιν Λαζάρ Καγκανόβιτς, έφτασε στο σημείο να κατηγορεί τους πεινασμένους ότι είναι τεμπέληδες και τα όσα λέγονται περί λιμού είναι απλώς προπαγανδιστικές συκοφαντίες κατά του «πατέρα μας Στάλιν».
Ο ίδιος ο Στάλιν έλεγε ότι η πείνα ήταν εναντίον του συνωμοσία και πως οι αγρότες χρησιμοποιούσαν την πείνα σαν όπλο εναντίον. Αυτά τα έλεγε ταξιδεύοντας με το ιδιωτικό του τραίνο προς το θέρετρο του Σότσι στη Μαύρη θάλασσα. Στη δε κουζίνα του τραίνου προετοιμάζονταν τα εκλεκτότερα εδέσματα. Ο Στάλιν τελικά κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο λιμός ήταν αποτέλεσμα «προδοσίας» και συνεργασίας με την «ιμπεριαλιστική» Πολωνία.
Για τον αριθμό των θυμάτων μόνο εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν. Το 2003 απόφαση του ΟΗΕ έκανε λόγο για 7-10 εκ. θύματα. Πιο συντηρητικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 3,3 εκ. νεκρούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη απογραφή του 1937 που διέταξε ο Στάλιν, ο σοβιετικός πληθυσμός βρέθηκε μειωμένος κατά 8 εκ. περίπου.
Ο Στάλιν αντέδρασε με τον δικό του «δημοκρατικό» τρόπο. Εκτέλεσε όλους τους επικεφαλής που διεξήγαγαν την απογραφή και έκανε καινούργια που παρουσίασε τα στοιχεία που έδωσε αυτός και οι συνεργάτες του. Ο λιμός στην Ουκρανία, τη Μολδαβία και άλλες σοβιετικές «δημοκρατίες» της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ σχετίζονται με τα σχέδια του Στάλιν για την εκβιομηχάνιση και την κολεκτιβοποίηση. Στην Ουκρανία ειδικά είχε σχέση με την εξόντωση των κουλάκων – των εύπορων υποτίθεται αγροτών.
Στην πραγματικότητα στόχος του Στάλιν ήταν η εξαφάνιση κάθε «ελεύθερου» καλλιεργητή που δεν ήταν ενταγμένος σε κολεκτίβα. Το σταλινικό καθεστώς βάφτισε τους αγρότες «εχθρούς του λαού» και εξαπέλυσε εκστρατεία προπαγάνδας και επηρεασμού του λοιπού πληθυσμού για να δικαιολογήσει τις ελλείψεις τροφίμων που παρουσιάστηκαν και στις πόλεις.
Ο λιμός ξεκίνησε το 1931 αλλά η αιτία που τον προκάλεσε ήταν οι πολιτικές αποφάσεις του Κρεμλίνου. Οι κολεκτίβες δεν απέδιδαν επαρκή σοδειά, ενώ η καλλιέργεια σιτηρών αντικαταστάθηκε από άλλες εξαγωγικές ή βιομηχανικές καλλιέργειες όπως ζαχαρότευτλα και βαμβάκι. Επίσης ενώ υπήρχε έλλειψη, το σοβιετικό καθεστώς αύξησε τις εξαγωγές σιτηρών.
Ο λιμός στην Ουκρανία ήταν τεχνητός, δημιούργημα του καθεστώτος, με σκοπό να πλήξει τους μη αφομοιωμένους από το σοβιετικό καθεστώς Ουκρανούς. Αυτό καθίσταται σαφές από τις ειδικές διατάξεις που ίσχυαν μόνο στην Ουκρανία με εντολή της Μόσχας. Μεγάλος αριθμός Ουκρανών αγροτών στάλθηκε στα γκουλάγκ. Όσοι έμεινα πίσω και προσπάθησαν να φύγουν από τις ζώνες του λιμού εκτελούνταν. Πολλοί δυτικοί Ουκρανοί πέρασαν μαζικά στην Πολωνία.
Θάνατοι, κανιβαλισμός
Τα πρώτα προβλήματα αναφέρθηκαν ήδη από το 1931. Στις πόλεις τα τρόφιμα άρχισαν να μοιράζονται με δελτίο από τον χειμώνα του 1933. Οι κάτοχοι δελτίου άρχισαν να συγκεντρώνονται από το νύχτα έξω από τα καταστήματα περιμένοντας ώρες, ενίοτε και μέρες, για μια φρατζόλα ψωμί. Στην ύπαιθρο οι σοβιετικές κολεκτίβες στερούνταν ακόμα και σπόρου για να σπείρουν καθώς υποχρεώθηκαν να τον παραδώσουν είτε προς κατανάλωση, είτε προς εξαγωγή. Οι αγρότες που εντάχθηκαν υποχρεωτικά είχαν διαταχθεί να παραδώσουν και όσα ζώα είχαν.
Οι σοβιετικές αρχές στην Ουκρανία είχαν ζητήσει σπόρο ήδη από την άνοιξη του 1932 αλλά δεν έλαβαν απάντηση. Σύντομα η κατάσταση ξέφυγε. Άνθρωποι πέθαιναν παντού με τις αρχές απλώς να αδιαφορούν. Κάποιοι για να επιβιώσουν κατέφυγαν στον κανιβαλισμό πτωμάτων πληρώνοντας με τη ζωή τους εφόσον συλλαμβάνονταν.
«Δεν έχω γίνει ακόμα κανίβαλος αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι θα το αποφύγω. Οι καλοί πεθαίνουν πρώτοι καθώς. Όσοι αρνούνται να κλέψουν, όσες δεν γίνονται πόρνες πεθαίνουν. Όσοι δίνουν φαγητό σε άλλους πεθαίνουν. Όσοι αρνούνται να φάνε πτώματα πεθαίνουν. Όσοι αρνούνται να σκοτώσουν συγγενείς πεθαίνουν. Οι γονείς που αρνούνται τον κανιβαλισμό πεθαίνουν πριν τα παιδιά τους», ανέφερε μια γιατρός.
Το καθεστώς αρκέστηκε να εκδώσει ανακοίνωση: «Το να τρως τα παιδιά σου είναι βαρβαρότητα», έλεγε. Υπήρξαν τουλάχιστον 2.500 καταδίκες για κανιβαλισμό. Ο στενός, τότε, συνεργάτης του Στάλιν Λαζάρ Καγκανόβιτς, έφτασε στο σημείο να κατηγορεί τους πεινασμένους ότι είναι τεμπέληδες και τα όσα λέγονται περί λιμού είναι απλώς προπαγανδιστικές συκοφαντίες κατά του «πατέρα μας Στάλιν».
Ο ίδιος ο Στάλιν έλεγε ότι η πείνα ήταν εναντίον του συνωμοσία και πως οι αγρότες χρησιμοποιούσαν την πείνα σαν όπλο εναντίον. Αυτά τα έλεγε ταξιδεύοντας με το ιδιωτικό του τραίνο προς το θέρετρο του Σότσι στη Μαύρη θάλασσα. Στη δε κουζίνα του τραίνου προετοιμάζονταν τα εκλεκτότερα εδέσματα. Ο Στάλιν τελικά κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο λιμός ήταν αποτέλεσμα «προδοσίας» και συνεργασίας με την «ιμπεριαλιστική» Πολωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε