Ο Πούτιν απέτυχε όμως όπως ο Στάλιν στην Φινλανδία και οι ιστορικές ήττες της Ρωσίας.

Η Ρωσία δεν μπορεί να χάσει τον πόλεμο με την Ουκρανία, εκτός αν το Κίεβο ενισχυθεί δραματικά από τη Δύση με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την παγκόσμια ασφάλεια. Δεδομένο. Ο συσχετισμός δυνάμεων δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Ωστόσο η εισβολή έχει αποτύχει. Πρώτον διότι κατάφερε να ξεσηκώσει εναντίον του όλη την υφήλιο και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας ΔΕΝ θα αρθούν έστω κι αν κυριεύσει την Ουκρανία και δεύτερον γιατί η στρατιωτική του μηχανή εμφάνισε σημάδια ενίοτε και πλήρως αποσάθρωσης. Στρατιώτες πεινούν, καύσιμα λείπουν, οχήματα και άρματα εγκαταλείπονται και η φάλαγγα των 64 χιλιομέτρων… κάθεται, που έλεγε κι παλαιός ηθοποιός. “Ο στρατηγός Σοντού προετοιμάζει με ήρεμη αποφασιστικότητα το σπάσιμο των πλευρών της Ελλάδας. Όταν οι δυνάμεις του κινηθούν οι Έλληνες θα συντριβούν”, έλεγε το 1940 ο Μουσολίνι. Μόνο που οι δυνάμεις του δεν κινήθηκαν ποτέ. Ο Πούτιν προφανώς προετοιμαζόταν για μια στρατιωτική επίδειξη στην Ουκρανία, όχι για πόλεμο πιστεύοντας ο ίδιος ή πειθόμενος από κακούς συμβούλους περί των… βολικά προσαρμοσμένων ιστορικών στοιχείων που παρέθεσε ως δικαιολογία για την εισβολή. Ανέμενε οι Ουκρανοί να υποδεχτούν τον νικηφόρο του στρατό με άνθη.Η δε διαβόητη φάλαγγα των 64 χιλιομέτρων που κάποια στιγμή θα κυκλώσει το Κίεβο είναι ακίνητη, δεχόμενη μοιραία, μικρά ή μεγάλα πλήγματα από τους Ουκρανούς με ότι αυτό σημαίνει για το ΗΘΙΚΟ των ρωσικών στρατευμάτων. Αν και ο Πούτιν θέλει να εμφανίζει εαυτόν “μελετητή” της Ιστορίας παραλείπει φαίνεται να μελετά τις ρωσικές ανά τους αιώνες ήττες, στις οποίες μπορεί κανείς να διακρίνει πολλά κοινά με το σήμερα. Ας του θυμίσουμε μερικές πρόσφατες: Κριμαϊκός 1853-56 Τραγική πολιτική διαχείριση αρχικά, τραγικότερο στρατιωτικά. Μια μικρή αγγλική και μια μικρή γαλλική στρατιά τους νίκησε στην Κριμαία, την ώρα που η Ρωσία διέθετε τεράστιες εφεδρείες – τις οποίες δεν έριξε στην κύρια μάχη – αλλά με τυφέκια της ναπολεόντειας εποχής και ακατάλληλα άλογα για το ιππικό. Κινητοποίηση με ρυθμό αρκούδας σε χειμερία νάρκη. Γενναιότητα μεν, τραγική εκπαίδευση δε. Πόλεμος Ρωσίας Ιαπωνίας 1904-05 Υπεροχή Ρώσων θεωρητικά, δεν κέρδισαν ούτε μια μάχη όμως από τους «κίτρινους πιθήκους» όπως έλεγαν τους Ιάπωνες. Και δεν μιλάμε για τον ναυτικό αιφνιδιασμό που υπέστησαν, αλλά μόνο για τις επιχειρήσεις στο έδαφος. Κατάρρευση ηθικού στον στρατό και στον λαό (επανάσταση 1905, ανταρσία στο θωρηκτό Ποτέμκιν). Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος Τρομακτική ρωσική αριθμητική υπεροχή έναντι των Γερμανών – καταστροφικές ήττες λόγω ασυνεννοησίας, κακής διοίκησης και λόγω έλλειψης πυρομαχικών πυροβολικού. Σε όλον τον Α’ ΠΠ δεν είχαν ποτέ επάρκεια πυρομαχικών πυροβολικού. Συνεχείς επιθέσεις με κύματα πεζικού χωρίς καλή συνεργασία με το φίλιο πυροβολικό με αποτέλεσμα σφαγές του ρωσικού πεζικού. Τραγική ανικανότητα των διοικήσεων σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, καχυποψία, κόντρα και ζήλια μεταξύ διοικητών, έλλειψη συνεργασίας και ανώτατη διοίκηση (τσάρος και περιβάλλον για τα μπάζα). Η τσαρίνα και ο Ρασπούτιν άτυποι σύμβουλοι. Ο στρατηγός υπουργός Πολέμου περήφανος που δεν είχε διαβάσει κανένα στρατιωτικό εγχειρίδιο απ’ τον καιρό που ήταν εύελπις. Πόλεμος κατά της Πολωνίας 1919-20 Ήττα πέραν πάσης προσδοκίας από τους ψυχωμένους Πολωνούς. Πόλεμος κατά της Φινλανδίας 1939-40 Όταν ο Στάλιν επιτέθηκε όλοι προέβλεπαν ήττα των Φινλανδών σε 2-3 ημέρες. Τελικά οι Φινλανδοί κράτησαν μήνες προκαλώντας στον Ερυθρό Στρατό τρομακτικές απώλειες σε άνδρες και υλικό. Η φήμη του Ερυθρού Στρατού κατέπεσε στον Τάρταρο. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος 1941 λίγο μετά την γερμανική εισβολή διοικητής και κομισάριος έριξαν ολόκληρη τεθωρακισμένη μεραρχία σε βάλτο. Τα άρματα κόλλησαν όλα… Αντεπιθέσεις με κύματα πεζικού και πάλι, αδιαφορία για την ζωή των ανδρών τους, με εντολή Στάλιν. Η μεγαλύτερη ήττα που έχει υποστεί ποτέ στρατός στην ιστορία στο Ουμάν-Κίεβο το 1941 – 1.000.000 απώλειες, εκ των οποίων 700.000 αιχμάλωτοι, με τα μεγάφωνα όμως πίσω από τα χαρακώματα να μεταδίδουν τη φωνή του Στάλιν για αντίσταση μέχρις εσχάτων. Μονάδες στέλνονταν στη μάχη χωρίς καν όπλα. Τεράστια βοήθεια από τη Δύση – τους έδωσαν σχεδόν 20.000 αεροπλάνα, δεκάδες χιλιάδες οχήματα και άρματα, εκατομμύρια τόνους καυσίμων, τροφίμων και εφοδίων. Ο Στάλιν και ακόμα και τώρα ο Πούτιν ουδέποτε αναγνώρισε την συμβολή της Δύσης στη ρωσική νίκη. Μέχρι την τελική επίθεση στο Βερολίνο το 1945 ο Ζούκοφ έριξε τις μονάδες του βλακωδώς στις γερμανικές θέσεις και τις κατακερμάτισε. Νίκησε μόνο γιατί είχε τρομακτική αριθμητική υπεροχή σε πεζικό, άρματα, αεροπορία και πυροβολικό. Αφγανιστάν Για το Αφγανιστάν δεν χρειάζεται καν αναφορά. Ούτε πρέπει να ξεχνά η ρωσική ηγεσία τους “Καταραμένους στρατιώτες”, τους αντισοβιετικούς αντάρτες που συνέχισαν τον αγώνα για χρόνια μετά το 1945, εντελώς μόνοι και χωρίς βοήθεια από πουθενά, για πολλά χρόνια. Ειδικά το παράδειγμα της Φινλανδίας, όπου μια “μίνι” χώρα στάθηκε απέναντι στον μεγαλύτερο στρατό του κόσμου, εκείνη την εποχή, θα έπρεπε να διδάσκει. Φυσικά άλλες είναι οι συνθήκες και η γεωγραφία στην Φινλανδία και άλλες στην Ουκρανία. Παντού όμως απέναντι σε έναν ψυχωμένο, όπως αποδεικνύονται οι “νεοναζί” Ουκρανοί αντίπαλο ο εχθρός αν δεν ενεργήσει κεραυνοβόλα άμεσα θα αντιμετωπίσει προβλήματα. Υπάρχει περίπτωση να νικήσουν οι Ουκρανοί; Ξεκάθαρα ΟΧΙ. Ο συσχετισμός δυνάμεων δεν το επιτρέπει. Ωστόσο με τη δυτική βοήθεια σε οπλισμό που λαμβάνουν, καθώς εξακολουθούν να υπάρχουν δίαυλοι ανοικτοί, μπορούν να “τιμήσουν” τη φανέλα και να προκαλέσουν στον Πούτιν προβλήματα που δεν ανέμενε, τόσο στο πεδίο, όσο και κυριότερο στην ετοιμόρροπη ρωσική οικονομία. Όσον αφορά τις απόψεις ότι ο Πούτιν στέλνει επίτηδες το παλαιό του υλικό στην Ουκρανία, απλώς να σημειώσουμε ότι πρόσφατα Ρώσοι αρματιστές έκαναν εκπαίδευση στις βολές με άρματα Τ-34/85 του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μήπως τελικά υπάρχει όντως πρόβλημα συμβατικής ισχύος στη Ρωσία;