Η ρωσική εισβολή θα αλλάξει την ζωή που μέχρι τώρα ξέραμε: Η Ελλάδα και η Ευρώπη στην δίνη της ενεργειακής κρίσης

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η ενέργεια τρομάζει. Αλλά και η ασφάλεια βρέθηκε σε πρώτο πλάνο μετά τις άγριες επιθέσεις της ρωσικής αρκούδας στην Ουκρανία. Η οικονομία, το πρώτιστο αγαθό της Ε.Ε., εν μια νυκτί βρέθηκε τρίτη στις προτεραιότητες των “27”. Ο πληθωρισμός στη Δύση, που την περίοδο της πανδημίας έφτασε στο μηδέν, πήρε τα όρη και τα βουνά.

Αυτή την εικόνα παρουσίασαν οι “27” στην άτυπη έκτακτη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στις επιβλητικές Βερσαλίες των Παρισίων. Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσαν οι μετέχοντες στη Σύνοδο, για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Όμως των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. ΟΙ Ευρωπαίοι με πρωταγωνίστρια την απελθούσα Ανγκελα Μέρκελ, έβαλαν όλα τα χαρτιά τους στο φυσικό αέριο του Πούτιν. Στην Ελλάδα επειδή χαρακτηρίσαμε το φυσικό αέριο ενδιάμεσο καύσιμο, το προσπεράσαμε και δεν αφήσαμε να προχωρήσουν οι έρευνες σε Ιόνιο και Κρήτη.

• Παρ όλα αυτά βγάλαμε όρντινο για τις μελλοντικές οικοδομές, που θα πρέπει μετά από λίγα χρόνια να έχουν υποχρεωτικά εγκαταστάσεις θέρμανσης μόνο με φυσικό αέριο. Και για να μην ανησυχούν οι όψιμοι φίλοι μας του Κόλπου, αφού τους προμηθεύσαμε Patriot, τους διαβεβαιώσαμε ότι δεν αναζητούμε υδρογονάνθρακες στις θάλασσές μας.

Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι ο ορθόδοξος φίλος μας, ο Πούτιν και ο έτερος Καππαδόκης, ο Αλίγιεφ, κολλητός του Ερντογάν, θα μας προμηθεύουν εσαεί φθηνό αέριο. Γιατί λοιπόν να μπούμε στον κόπο να ψάχνουμε στο Ιόνιο και στο Κρητικό Πέλαγος για υδρογονάνθρακες και να ενοχλούμε τα ψάρια μας;

Κάτι ανάλογο στο χειρότερο έκανε και η Μέρκελ, που με τους αγωγούς νόμισε ότι θα λύσει οριστικά το πρόβλημα της ενεργειακής αυτάρκειας της Γερμανίας. Γι αυτό και έφτιαξε και δεύτερη θαλάσσια δίοδο από την Ρωσία το North Stream 2 και δεν φρόντισε ούτε καν σταθμό αποθήκευσης να κατασκευάσει εντός των τειχών.

Στην Ελλάδα βιαστήκαμε να κλείσουμε τα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη και μιλήσαμε για ΑΠΕ, που όλοι αρχικά χειροκροτήσαμε μια και αποτελεί καθαρή ενέργεια. Όμως λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί η ροή του φθηνού φυσικού αερίου μονοπωλιακά από την Ρωσία του αυταρχικού Πούτιν, θα έπρεπε να προβληματίσει κάθε νουνεχή ασχολούμενο με τα Κοινά.

Και ήρθε ο η εισβολή στην Ουκρανία να ανατρέψει όλα τα μέχρι στιγμής ευρωπαϊκά δεδομένα. Γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Πούτιν μίλησε με τα όπλα. Άλλο αν η Διεθνής Κοινότητα τα πέρασε όλα αυτά, σφυρίζοντας αδιάφορα. Ήταν το Αφγανιστάν, ήταν η Οσετία και η Αμπχαζία, ήταν η Τσετσενία, ήταν η Κριμαία, που προηγήθηκαν.

Θα πει κανείς και οι Δυτικοί έχουν τα δικά τους κουσούρια. Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ και πάει λέγοντας.

Όμως αντί να κάνουμε βαθυστόχαστες αναλύσεις, που τις βλέπουμε νυχθημερόν στα τηλεοπτικά παράθυρα, για το τις εκ των δύο περισσότερο πταίει, φρόνιμο είναι να να δούμε την πρόβλεψη, που δεν έκαναν οι Ευρωπαίοι, αλλά και οι δικοί μας πολιτικοί, βάζοντας όλα τους τα λεφτά στους υδρογονάνθρακες του Πούτιν.

Στην Ελλάδα χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο περιοχών εγκατάστασης ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, χαϊδέψαμε τα αυτιά όσων δικαίως έχουν ευαισθησίες για το περιβάλλον, μια και βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού καθημερινά να επιβαρύνεται, προχωρήσαμε βιαστικά στην κατάργηση των μονάδων παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη.

Δεν φροντίσαμε λοιπόν για μια ορθολογική ανάπτυξη των ΑΠΕ. Βεβαίως είχαμε και όσους ήθελαν να στηθούν στην γειτονιά του άλλου και όχι στην δική τους. Παράλληλα η Ευρώπη, αλλά και η Ελλάδα δεν ανάπτυξε όπως έγινε παλιότερα με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες, την βιομηχανική παραγωγή φωτοβολταϊκών. Βρήκαμε το κόλπο και αναθέσαμε την παραγωγή τους, στους Κινέζους, που την ανέλαβαν φασόν.

Δεν φροντίσαμε να φτιάξουμε σοβαρά προγράμματα επιδότησης, για όσους τοποθετούν φωτοβολταϊκά στις κατοικίες. Μια έφταιγε η αδυναμία αποθήκευσης, που η τεχνολογία το έλυσε, από την άλλη η ΔΕΗ που αδυνατούσε να κάνει συνδέσεις ανταλλαγής, και τέλος οι μεγάλοι ιδιώτες της ενέργειας, που ήθελαν να έχουν περισσότερους πελάτες.

Καθυστέρησαν οι διασυνδέσεις εντός Ελλάδος με τα νησιά και με γειτονικές χώρες. Επιτέλους εδέησε να γίνει η καλωδιακή σύνδεση με την Κρήτη. Κάτι ανάλογο έγινε και με τις Κυκλάδες. Μέχρι χθες δεν υπήρχαν ΑΠΕ στα νησιά μας. Με πολύ καθυστέρηση προχωρούν οι εγκαταστάσεις. Οι ιδιώτες πάροχοι έστησαν μια μικρή εγκατάσταση και συνδέθηκαν με το φυσικό αέριο για να έχουν μικρό κόστος προς διανομή, παραγωγής ενέργειας.

Η γεωργία εγκαταλείφθηκε σε πολλές χώρες του νότου μια και ήρθε το λιγότερο κοπιώδες χρήμα από τον τουρισμό. Βρήκαμε τον φθηνό σιτοβολώνα από την Ουκρανία και την Ρωσία και εγκαταλείψαμε τα χωράφια. Στην Ελλάδα το χρυσάφι που λέγετε ελαιόλαδο, αντί να το αναπτύξουμε και να το συσκευάσουμε κατάλληλα προκειμένου να το πουλήσουμε ακριβότερα, το εγκαταλείψαμε και το δουλεύουν τρίτοι, που το εξάγουν χύμα έναντι πινακίου φακής στη γειτονική Ιταλία.

• Οι Ελβετοί που λέμε ότι είναι οι τραπεζίτες του παγκόσμιου πλούτου, εκτός από τα φημισμένα ρολόγια, έχουν και τουρισμό, χειμώνα καλοκαίρι, δεν αφήνουν ανεκμετάλλευτη ούτε σπιθαμή γης. Οι πλαγιές τους είναι γεμάτες αμπέλια και οι πεδιάδες τους φυτεμένες με κάθε λογής προϊόντα.

Η ενεργειακή και η επισιτιστική επάρκεια θα έπρεπε να είναι το πρώτιστο καθήκον όλων όσων αναλαμβάνουν την εξουσία. Αντ’ αυτού τους βλέπουμε καθημερινά στα στασίδια των καναλιών να στήνουν σκυλοκαβγάδες, όπως οι σικέ πυγμαχικοί αγώνες, τα παλιά τα χρόνια, το πρωί, στα θερινά τα σινεμά.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, η σημερινή κρίση ενός πολέμου στη γειτονιά μας, που ήρθε πριν καν ξεμπλέξουμε με την πανδημία, θα αλλάξει την ζωή που μέχρι τώρα ξέραμε. Και κανείς δεν μπορεί πια να προβλέψει το αύριο. Το βέβαιο είναι ότι θα είναι πολύ χειρότερο από το χθες…