Η ενεργειακή κρίση φέρνει το τέλος της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη; Ανακατεύονται τα χαρτιά στην Ευρώπη…

Ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς. EPA, MICHELE TANTUSSI POOL

Ο Jean-Michel Quatrepoint, οικονομικός συντάκτης, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Le Figaro (κείμενο Martin Bernier), αναφέρεται στην αποκάλυψη των ελαττωμάτων του γερμανικού μοντέλου, που έφερε στην επιφάνεια η ενεργειακή κατάσταση.

Τόνισε ταυτόχρονα, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να βοηθήσει τη Γερμανία. Κατά την άποψή του, θα πρέπει να επιβάλει όρους σε αυτή τη στήριξη.

Υπογραμμίζοντας την ανάγκη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, δεν παραλείπει να επισημάνει, ότι ενώ κάποιοι ζητούν απεριόριστη αλληλεγγύη, άλλοι πιστεύουν, ότι η επιβολή όρων στις χώρες του Βορρά, και ιδιαίτερα στη Γερμανία, θα ήταν θεμιτή.

Ως προς την εγκατάλειψη από τη Γερμανία της πυρηνικής ενέργειας σημειώνει, ότι «αυτή η εγκατάλειψη δεν οφείλεται μόνο σε οικολογικούς λόγους, αλλά  εξηγείται κυρίως από το γεγονός, ότι η Γερμανία δεν είχε τη βιομηχανική ηγεσία στον πυρηνικό τομέα.»

Στην παρατήρηση, ότι τα όρια του γερμανικού μοντέλου επηρεάζουν και την οικονομία, δεδομένου, ότι η χώρα κατέγραψε έλλειμμα κοντά στο ένα δις ευρώ τον Μάιο, για πρώτη φορά από το 1991, επισημαίνει την διαφορά μεταξύ του γερμανικού και γαλλικού μοντέλου, σημειώνοντας, ότι οι Γερμανοί επωφελήθηκαν εδώ και 25 χρόνια από το μερκαντιλιστικό μοντέλο. 

«Η Γαλλία παρουσίασε ελλείμματα και η Γερμανία σημείωσε πλεονάσματα. Η Γερμανία έχει επίσης οικοδομήσει το οικονομικό της μοντέλο στη μετεγκατάσταση σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και αυτός είναι και ο λόγος που πίεσε για ταχεία διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης», σημειώνει ο  Jean–Michel Quatrepoint, κατά τον οποίον, εδώ και είκοσι χρόνια Γαλλία και  Γερμανία έχουν εμπλακεί σε ένα «υπόγειο πόλεμο».

Ως προς το αν η αποδυνάμωση του γερμανικού οικονομικού μοντέλου σηματοδοτεί το τέλος αυτού που αποκαλεί «γερμανική ηγεμονία» και αν αυτό μπορεί να ανακατέψει τα χαρτιά στην Ευρώπη, αναφέρει, ότι θα μπορούσε να γίνει, «αν η Γαλλία ήταν σε καλύτερη υγεία», αλλά, όπως τονίζει, «έχει ένα απύθμενο εμπορικό έλλειμμα και δεν είναι σε μια κατάσταση, όπου μπορεί να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι της Γερμανίας.» 

Σχετικά με την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και αν πρέπει να βοηθηθεί η  Γερμανία, θεωρεί, ότι «αυτό θα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα», καθώς, όπως σημειώνει, «θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε στους Γερμανούς, ότι η πρώτη απόφαση που μπορούν να πάρουν είναι να παρατείνουν τη δραστηριότητα του τελευταίου πυρηνικού σταθμού τους, για όσο διάστημα χρειαστεί».

«Θα εξαρτήσω αυτήν την αλληλεγγύη από αυτό. Έχουν τα μέσα να ανακτήσουν λίγη ηλεκτρική ενέργεια για το χειμώνα με τον τελευταίο πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής τους. Μπορούμε να δεχτούμε την αλληλεγγύη, με την προϋπόθεση, ότι ο καθένας κάνει το καθήκον του», υποστηρίζει ο Jean–Michel Quatrepoint.

Στην παρατήρηση, ότι κάποιοι κάνουν σύγκριση με την ελληνική κρίση και αν  είναι δικαιολογημένη αυτή η σύγκριση και αν οι μηχανισμοί αλληλεγγύης εφαρμόζονται άνισα, αναφέρει:

«Παρατηρούμε ήδη, ότι η Ουγγαρία διαπραγματεύεται συγκεκριμένες συμφωνίες με τη Ρωσία, αποκλίνοντας έτσι από την ομοφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η Ισπανία θα διαπραγματευτεί επίσης, για να επιτύχει ειδικούς όρους, όπως η Πορτογαλία, η οποία αρνείται αυτόν τον μηχανισμό αλληλεγγύης. Αλλά ο μηχανισμός αλληλεγγύης υπάρχει ήδη de facto: αγοράζουμε στην πραγματικότητα ηλεκτρική ενέργεια από τους Γερμανούς, η οποία προέρχεται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα. 

Βλέπουμε,  ότι αυτή η αλληλεγγύη είναι μεταβλητή. Αρκεί να θυμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν οι Έλληνες κατά τη διάρκεια της κρίσης, ιδίως από τους Γερμανούς και τον κ. Σόιμπλε. Αλλά προφανώς, δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε στη Γερμανία, όπως συμπεριφερθήκαμε στους Έλληνες.»

ΠΗΓΗ: Le Figaro, Martin Bernier – Crise de l’énergie: est-ce la fin de l’hégémonie allemande en Europe?