Δώσανε θάρρος στον Αλή, κι έβγαλ’ ο κώλος του μαλλί. «Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ»...βάλε λάδι κι΄ έλα βράδυ, λέει μια Ελληνική...παροιμία.
Μιχάλης Κονιόρδος, Αρθρογράφος
Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
28 Νοεμβρίου 1950 Τούρκοι στρατιώτες στη Νότια Κορέα καθαρίζουν τα όπλα τους πιστεύοντας ότι δεν θα μείνουν για πολύ εκεί.
VIA ASSOCIATED PRESS
Το εκστόμισε και μια και δυο και τρεις φορές, έβγαλε το απωθημένο του όσο πιο εμφαντικά μπορούσε, μια καθημερινή σχεδόν εμμονή με πολυποίκιλες λεκτικές εξάρσεις, διατυπώθηκε εκ νέου πρόσφατα, ωμά – πιο ωμά και απειλητικά δεν γίνεται – με μία μόνο φράση:
«Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Ωμή, απειλητική και περιπαιχτική – καθώς παραπέμπει ευθέως στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 - η «προειδοποίηση» του απρόσκλητου επισκέπτη μου έφερε στον νου την τουρκική παροιμία “Δώσανε θάρρος στον Αλή, κι έβγαλ’ ο κώλος του μαλλί” καθώς ο «σουλτάνος» - «μπουνταλάς» που λένε και στην μητρική του γλώσσα, διαθέτει μάλλον θολή κι ανιστόρητη μνήμη:
Η Τουρκική Ταξιαρχία με την ονομασία «Βόρειο Άστρο», ήταν ταξιαρχία πεζικού του Τουρκικού Στρατού που υπηρέτησε υπό τη Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας τη δεκαετία του ’50.
Οι πρώτοι στρατιώτες της Τουρκικής Ταξιαρχίας έφτασαν στις 19 Οκτωβρίου 1950, λίγο μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών τον Ιούνιο, και παρέμειναν μέχρι το καλοκαίρι του 1954. Οι Τούρκοι στρατιώτες δεν είχαν εμπλακεί ποτέ στο παρελθόν σε μάχη σε ξένο έδαφος, και η πρώτη τους εμφάνιση στην Κορέα συνοδευόταν από διθυραμβικά σχόλια και άρθρα για την πολεμική τους επάρκεια, καθώς είχε προηγηθεί μια λαμπρή φήμη για την ανδρεία, ακόμα και για την αγριότητά τους.
Οι πρώτες ειδήσεις από τις μάχες τους ηλεκτρίζουν τα γραφεία σύνταξης των αμερικανικών εφημερίδων. Οι Τούρκοι εφόρμησαν με τις ξιφολόγχες, έκαναν μακελειό, συνέλαβαν εκατοντάδες αιχμαλώτους…
Το μόνο σφάλμα των ανδρείων αυτών ανδρών είναι ότι έκαναν λάθος στον εχθρό: πήραν για Κινέζους, τους Νοτιοκορεάτες που τρέπονταν σε φυγή: Εκατό είκοσι πέντε Νοτιοκορεάτες αιχμαλωτίστηκαν και ορισμένοι σκοτώθηκαν από τους Τούρκους! Οι δε απώλειες Τούρκων ήταν 14 νεκροί και έξι τραυματίες ως αποτέλεσμα ανταλλαγής πυρών με τους Νοτιοκορεάτες…
Το γεγονός αναφέρθηκε λανθασμένα στα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ως τουρκική νίκη επί των Κινέζων και όταν ακόμη διέρρευσε η αλήθεια, δεν έγιναν προσπάθειες από τα μέσα ενημέρωσης για να αποκατασταθεί η πραγματική εικόνα από το μέτωπο.
Όταν οι Τούρκοι στρατιώτες συνάντησαν τους πραγματικούς Κινέζους , ήρθε η δική τους σειρά να κατακρεουργηθούν:
Σε αυτό που θεωρήθηκε ως η πρώτη πραγματική μάχη της Τουρκίας από τον απόηχο του Α′ Παγκοσμίου Πολέμου, η Τουρκική Ταξιαρχία προσπάθησε να καθυστερήσει την κινεζική προέλαση στο Wawon. Η Τουρκική Ταξιαρχία ακρωτηριάστηκε αφού περικυκλώθηκε από υπέρτερες αριθμητικά κινεζικές δυνάμεις χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού, των οχημάτων και του πυροβολικού της με απώλειες έως και 1.000 νεκρούς ή τραυματίες.
Περάσανε επτά δεκαετίες από τότε, και το “allez-retour” του χρόνου, η μόνη άγονος γραμμή της μνήμης που μας ταξιδεύει. Ο ίδιος φάρος περιστροφικά για ναυαγούς του χθες και για μελλοντικούς ναυτιλλομένους, απρόσκλητους νυχτερινούς επισκέπτες που απειλούν πως «Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Ταμάμ!
***
Μιχάλης Κονιόρδος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
28 Νοεμβρίου 1950 Τούρκοι στρατιώτες στη Νότια Κορέα καθαρίζουν τα όπλα τους πιστεύοντας ότι δεν θα μείνουν για πολύ εκεί.
VIA ASSOCIATED PRESS
Το εκστόμισε και μια και δυο και τρεις φορές, έβγαλε το απωθημένο του όσο πιο εμφαντικά μπορούσε, μια καθημερινή σχεδόν εμμονή με πολυποίκιλες λεκτικές εξάρσεις, διατυπώθηκε εκ νέου πρόσφατα, ωμά – πιο ωμά και απειλητικά δεν γίνεται – με μία μόνο φράση:
«Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Ωμή, απειλητική και περιπαιχτική – καθώς παραπέμπει ευθέως στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 - η «προειδοποίηση» του απρόσκλητου επισκέπτη μου έφερε στον νου την τουρκική παροιμία “Δώσανε θάρρος στον Αλή, κι έβγαλ’ ο κώλος του μαλλί” καθώς ο «σουλτάνος» - «μπουνταλάς» που λένε και στην μητρική του γλώσσα, διαθέτει μάλλον θολή κι ανιστόρητη μνήμη:
Η Τουρκική Ταξιαρχία με την ονομασία «Βόρειο Άστρο», ήταν ταξιαρχία πεζικού του Τουρκικού Στρατού που υπηρέτησε υπό τη Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας τη δεκαετία του ’50.
Οι πρώτοι στρατιώτες της Τουρκικής Ταξιαρχίας έφτασαν στις 19 Οκτωβρίου 1950, λίγο μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών τον Ιούνιο, και παρέμειναν μέχρι το καλοκαίρι του 1954. Οι Τούρκοι στρατιώτες δεν είχαν εμπλακεί ποτέ στο παρελθόν σε μάχη σε ξένο έδαφος, και η πρώτη τους εμφάνιση στην Κορέα συνοδευόταν από διθυραμβικά σχόλια και άρθρα για την πολεμική τους επάρκεια, καθώς είχε προηγηθεί μια λαμπρή φήμη για την ανδρεία, ακόμα και για την αγριότητά τους.
Οι πρώτες ειδήσεις από τις μάχες τους ηλεκτρίζουν τα γραφεία σύνταξης των αμερικανικών εφημερίδων. Οι Τούρκοι εφόρμησαν με τις ξιφολόγχες, έκαναν μακελειό, συνέλαβαν εκατοντάδες αιχμαλώτους…
Το μόνο σφάλμα των ανδρείων αυτών ανδρών είναι ότι έκαναν λάθος στον εχθρό: πήραν για Κινέζους, τους Νοτιοκορεάτες που τρέπονταν σε φυγή: Εκατό είκοσι πέντε Νοτιοκορεάτες αιχμαλωτίστηκαν και ορισμένοι σκοτώθηκαν από τους Τούρκους! Οι δε απώλειες Τούρκων ήταν 14 νεκροί και έξι τραυματίες ως αποτέλεσμα ανταλλαγής πυρών με τους Νοτιοκορεάτες…
Το γεγονός αναφέρθηκε λανθασμένα στα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ως τουρκική νίκη επί των Κινέζων και όταν ακόμη διέρρευσε η αλήθεια, δεν έγιναν προσπάθειες από τα μέσα ενημέρωσης για να αποκατασταθεί η πραγματική εικόνα από το μέτωπο.
Όταν οι Τούρκοι στρατιώτες συνάντησαν τους πραγματικούς Κινέζους , ήρθε η δική τους σειρά να κατακρεουργηθούν:
Σε αυτό που θεωρήθηκε ως η πρώτη πραγματική μάχη της Τουρκίας από τον απόηχο του Α′ Παγκοσμίου Πολέμου, η Τουρκική Ταξιαρχία προσπάθησε να καθυστερήσει την κινεζική προέλαση στο Wawon. Η Τουρκική Ταξιαρχία ακρωτηριάστηκε αφού περικυκλώθηκε από υπέρτερες αριθμητικά κινεζικές δυνάμεις χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού, των οχημάτων και του πυροβολικού της με απώλειες έως και 1.000 νεκρούς ή τραυματίες.
Περάσανε επτά δεκαετίες από τότε, και το “allez-retour” του χρόνου, η μόνη άγονος γραμμή της μνήμης που μας ταξιδεύει. Ο ίδιος φάρος περιστροφικά για ναυαγούς του χθες και για μελλοντικούς ναυτιλλομένους, απρόσκλητους νυχτερινούς επισκέπτες που απειλούν πως «Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Ταμάμ!
***
Μιχάλης Κονιόρδος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε