Τι θα ήταν η Ιντρακόμ χωρίς το ΠΑΣΟΚ; Να βγούν όλα στη φόρα για τα μαύρα ταμεία

Μόνο επί μιας κυβέρνησης – σκορποχώρι και ανίκανης να υπερασπιστεί έστω και τύποις τον εαυτό της θα τολμούσε το ΠΑΣΟΚ να σηκώσει ανάστημα για την υπόθεση της Ζήμενς. Το ΠΑΣΟΚ χωρίς το οποίο δεν θα ήταν τίποτα σήμερα ο Σ. Κόκκαλης και η Ιντρακόμ το alter ego της Ζήμενς και των μαύρων ταμείων της.

Μόνο μια κυβέρνηση της οποίας κορυφαίοι υπουργοί συναγελάζονταν επι χρόνια με τον κ. Χριστοφοράκο, με τιμολόγια, δεξιώσεις και πολυτελείς γάμους, αλλά παρόλα αυτά παραμένουν στην κυβέρνηση, για να την υπονομεύσουν περισσότερο, θα μπορούσε να αφήσει τον Μ. Χριστοφοράκο που μεγαλούργησε επι ΠΑΣΟΚ να φύγει μέσα από τα χέρια της για να την … εκβιάζει τώρα κι από πάνω.

«Αν η Νέα Δημοκρατία θέλει στοιχεία για πληρωμές στα ταμεία της από τη Siemens, τότε ας μας στείλει σχετικό αίτημα. Θα το διαβιβάσω αμέσως στον πελάτη μου. Είμαι σίγουρος ότι αυτός θα της απαντήσει επακριβώς», δήλωσε, σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Βήμα», ο εκ των συνηγόρων του Μιχάλη Χριστοφοράκου, Στέφαν Κουρσάβε.

Και ο τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ, Ντ. Ρόβλιας, έσπευσε να δώσει τίτλο στις εφημερίδες κάνοντας λόγο για «κυβερνητικό σχέδιο συσκότισης».

Στις ίδιες εφημερίδες που την περασμένη εβδομάδα έθαβαν στα ψιλά το γεγονός ότι τρία πρώην κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι δυο εκ των οποίων υπήρξαν στενοί συνεργάτες των δυο τελευταίων προέδρων του, περνούσαν την πόρτα του ανακριτή – και ο ένας οδηγήθηκε πάλι στον Κορυδαλλό, ενώ ο άλλος αφέθη ελεύθερος με περιοριστικούς όρους (Τσουκάτος, Σκαρπέλης, Παπαγεωργίου).

Είναι πλέον προφανές ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα το συνταρακτικό από τους χειρισμούς της ελληνικής δικαιοσύνης. Μέχρι τώρα αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί στο μέλλον.

Αυτό σημαίνει ότι η υπόθεση της Ζήμενς θα παραμείνει στα πλαίσια που έχουν προδιαγραφεί από καιρό. Ενός συγκαλυμμένου δηλαδή πολιτικού – εκδοτικού – επιχειρηματικού πολέμου όπου η κάθε πλευρά γνωρίζει κάποια στοιχεία και τα χρησιμοποιεί για να εξουδετερώσει τους αντιπάλους της, ή να γείρει προς την πλευρά της την πλάστιγγα των ισορροπιών.

Έτσι όμως το σκάνδαλο της Ζήμενς θα επικρέμεται εσαεί ως δαμόκλειος σπάθη επί δικαίων και αδίκων. Η μόνη αχτίδα φωτός υπάρχει σε όσα γράφαμε χθες εδώ: http://www.antinews.gr/?p=11219. Να στραφεί η δικαστική έρευνα σε όλες τις συμβάσεις του ΟΤΕ την περίοδο 1993-1997 με την Ζήμενς και την Ιντρακόμ

Κι αν αυτό δεν γίνεται, επειδή έχουν φροντίσει γι αυτό τα αλλεπάλληλα απαλλακτικά βουλεύματα που εκδίδονταν επι ΠΑΣΟΚ για τον κ. Κόκκαλη και τις δυο εταιρείες, ας φροντίσει η κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα όλα τα σχετικά στοιχεία.

Εδώ που φτάσαμε, δεν έχει καμία σημασία να πάνε κάποιοι φυλακή – είναι άλλωστε γέροι άνθρωποι οι περισσότεροι. Ο λαός όμως πρέπει να μάθει και να κρίνει.

Ας δοθούν λοιπόν στην δημοσιότητα οι φάκελοι όλων των διώξεων που ασκήθηκαν για τα σκάνδαλα της Ζήμενς από την δεκαετία του 80 και εντεύθεν και μπήκαν στο αρχείο. Για να διαβάσουν όλοι τα στοιχεία και τις μαρτυρικές καταθέσεις και να κρίνουν έπειτα μόνοι τους ποιοι τον κυβέρνησαν και πόσο αδέκαστα κρίνει η δικαιοσύνη.

Τολμάνε να το κάνουν;

Υπενθυμίζουμε τις επίμαχες συμβάσεις:

Σεπτέμβριος 1986: Τα τηλέφωνα του ΟΤΕ χρειάζονται ανανέωση και το ΚΥΣΥΜ, με εισήγηση της υφυπουργού Βιομηχανίας Βάσως Παπανδρέου επέλεξε δύο συστήματα ψηφιακών, δήθεν για να μην υπάρξει εξάρτηση της χώρας από ένα και δημιουργηθεί μονοπώλιο.

1988: Το Δ.Σ. του ΟΤΕ (Θ. Τόμπρας) αναθέτει χωρίς διαγωνισμό και με διπλάσιες τιμές την πρώτη μεγάλη προμήθεια τις εταιρείες Intracom και Siemens, Είναι οι περιβόητες 470.000 ψηφιακές παροχές.

Ιούνιος 1989: Επί κυβερνήσεως Τζαννετάκη ο Μητσοτάκης παγώνει την σύμβαση και η διοίκηση του ΟΤΕ (Κιουλάφας) αποφασίζει επαναδιαπραγμάτευση.

Νοέμβριος 1989: Αναλαμβάνει η «οικουμενική κυβέρνηση» υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα. Αναπληρωτής υπουργός Επικοινωνιών είναι ο Γιάννης Κεφαλογιάννης που αντιδρά στις πιέσεις του Μητσοτάκη να υπογράψει την σύμβαση. Αυτό προκαλεί μεγάλη κρίση στην κυβέρνηση και από τότε αρχίζει ουσιαστικά η κόντρα Βαρδινογιάννη – Κόκκαλη.

31 Ιανουαρίου 1990: Συνεδριάζει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης – Παπανδρέου – Φλωράκης) και με την συμμετοχή του γηραιού Ζολώτα αποφασίζει να ανατεθούν οι συμβάσεις στην Siemens και την Intracom

Ιανουάριος 1992: Λόγου του σάλου που προκαλείται, ο 7ος τακτικός ανακριτής ασκεί ποινική δίωξη εναντίον των Siemens και Intracom για τις συμβάσεις των 470.000 παροχών. Η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο τον Μάρτιο του 1993, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη φυσικά.

Ιανουάριος 1992 (τον ίδιο μήνα με τη δίωξη !!!): Προκηρύσσεται διεθνής …διαγωνισμός, στον οποίο λαμβάνουν μέρος οι εταιρείες Intracom, «Ζημενς Τηλέ» (θυγατρική της Siemens), Alcatel, ΑΤ&Τ και Northern. Πίσω από αυτές είναι όλοι εκείνοι που ο Μητσοτάκης χαρακτήρισε τότε για πρώτη φορά «διαπλοκή».

21 Ιουλίου 1992: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναθέτει την προμήθεια άλλων 150.000 παροχών στην Siemens και την Intracom.

Σεπτέμβριος 1993: Η επιτροπή προμηθειών του αποκλείει με διάφορα προσχήματα τις άλλες εταιρείες και αφήνει μόνο την Siemens και την Intracom να …διαγωνίζονται μεταξύ τους.
προέλευση