Το όχι στο μνημόνιο και οι προεκτάσεις του

Είναι προφανές ότι η καταψήφιση του μνημονίου από την ΝΔ, είναι πολιτική κίνηση με ευρύτερες πολιτικές παρενέργειες και μηνύματα και όχι μια απλή απόρριψη ενός λανθασμένου οικονομικού σχεδίου.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έχει αναπτυχθεί στην χώρα ένα ιδιότυπο πολιτικό μπλοκ από μέρη όλων των πολιτικών χώρων που είναι συγχρονισμένοι οπαδοί του «ναι» που επιβάλλεται απ έξω.
Ναι στην προκλητική ανοχή της χώρας απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, ναι στην ελληνική υποχωρητικότητα στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στην Θράκη.
Ναι στο σχέδιο Ανάν που στην ουσία διέλυε την ανθηρή Κυπριακή Δημοκρατία και επιβράβευε την τουρκική εισβολή.
Ναι στο μνημόνιο και στην πολιτική και εθνική αποδυνάμωση που αυτό συνεπάγεται.
Όποιος διαφωνεί με τα «ναι» δέχεται λυσσαλέα επίθεση και πρέπει να απαξιωθεί και εξαφανισθεί πολιτικά.
Λαϊκιστής, ακραίος, εθνικά επικίνδυνος, εθνικιστής, απομονώνει την χώρα από τους συμμάχους χαρακτηρισμοί με τους οποίους ραίνουν τους «αδιάλλακτους» οι οπαδοί της δήθεν ρεαλιστικής προσέγγισης των προβλημάτων.
Έτσι προπηλακίστηκε χθες ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, αυτό πληρώνει ο Κώστας Καραμανλής (παρά τα τραγικά λάθη του), έτσι λοιδορείται ο Αντώνης Σαμαράς σήμερα.
Αναρωτιέμαι αν σε λίγο καιρό με την ενδοτικότητα και την ηττοπάθεια με την οποία έχει μπολιαστεί η κοινή γνώμη αν θα έχει μείνει τίποτα από τα κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα της χώρας που θα προστατεύει το «ναι».
Το όχι της ΝΔ στο μνημόνιο όπως και παλαιότερα στο σχέδιο Αναν από πολιτική άποψη διεμβόλισε την ομερτά σιωπής και στραγγαλισμού της κοινής γνώμης που επιχειρείται.
Δεν παραβλέπω ότι μόνοι μας με την ανοχή μας, τις παραλείψεις μας, τις αναπηρίες μας, τον ωχαδερφισμό μας ανεχτήκαμε φαινόμενα και πολιτικές που οδήγησαν στην οικονομική συντριβή και κοινωνική παρακμή της Ελλάδας.
Πράγματι πολλά από αυτά που εισηγείται το ΔΝΤ ήταν ενέργειες που έπρεπε να είχαν γίνει αλλά η φοβία των πολιτικών δυνάμεων για το λεγόμενο πολιτικό κόστος και η ανωριμότητα των πολιτών που πίστευαν ότι θα γλεντούν στο διηνεκές το απέτρεπαν.
Να πληρώσουμε για τα λάθη μας αλλά τουλάχιστον το κόστος να δημιουργήσει κάτι νέο και υγειές.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η πολιτική του Σαμαρά έδωσε την δυνατότητα πολιτικού προβληματισμού γύρω από την αναγκαιότητα και αποτελεσματικότητα του μνημονίου.
Το αντιμνημονιακό μέτωπο που αναπτύσσεται σε αυτές τις εκλογές και απειλεί να σαρώσει την κυβέρνηση ασύνδετο ασουλούπωτο ανομοιογενές θα αποτελέσει τροχοπέδη σε όσους πίστευαν ότι μπορεί να περάσουν τα πάντα δίχως καμία αντίδραση από την κοινωνία.
Είναι πολύ πιθανό ο Σαμαράς και η ΝΔ να μην εισπράξει στο ακέραιο σε ψήφους την πολιτική του όχι.
Το κυβερνητικό παρελθόν της ΝΔ είναι πολύ νωπό και πολύ βαρύ για να την εμπιστευτεί τόσο γρήγορα ο κόσμος.
Το «όχι» του Σαμαρά για να πιάσει τόπο και να αποδώσει εκλογικά θα πρέπει να συνεχιστεί με ένα πλήρες κυβερνητικό πρόγραμμα σκληρό και αναγκαίο που θα οδηγήσει την χώρα στον πολιτικό οικονομικό και κοινωνικό εκσυγχρονισμό.
Πρέπει να αναδειχθεί ένα σχέδιο κατά βάση εθνοκεντρικό που θα συσπειρώσει ευρύτερες εγχώριες δυνάμεις όλων των τάξεων που θα έχουν ως στόχο μέσα από την σκληρή δουλειά την ανάταξη της χώρας,
Δεν μας λείπουν ούτε οι γνώσεις ούτε η ευρηματικότητα ούτε η διάθεση για πρόοδο της Ελλάδας.
Ολοκληρωμένο σχέδιο και όραμα μας λείπει.
Να πετύχουμε πρώτα για εμάς και μετά για να πάρουν τα δανεικά τους οι ξένοι.
Από ότι φαίνεται στον λάκκο της εκλογικής αποτυχίας που άνοιγαν για να πέσει μέσα ο Σαμαράς και η ΝΔ ως τιμωρία για το «όχι» τελικά θα πέσει μέσα ο Παπανδρέου και οι συνεταίροι του.
Τα εκλογικά αποτελέσματα δίνουν την ευκαιρία στον Σαμαρά να κερδίσει χρόνο να σταθεροποιήσει τις δυνάμεις του και να περάσει στην β φάση που περιγράψαμε παραπάνω.
Είναι προφανές ότι οι θιασώτες του «ναι» είναι θορυβημένοι από το αντιμνημονιακό ρεύμα που αναπτύσσεται, κινδυνεύουν να τους παρασύρει και θα συνασπιστούν για να επιβιώσουν πολιτικά..
Εάν σπάσουν οι γραμμές αμύνης που έχουν χτίσει με τον φόβο και την παραπληροφόρηση κινδυνεύει η πολιτική τους υπόσταση.
Στο ποιοι στο τέλος θα κερδίσουν ανάμεσα στην διαπάλη του «ναι» και του «όχι» που ξεκινάει εξαρτάται από το κατά πόσον οι δυνάμεις του «όχι» θα καταφέρουν να πείσουν τους πολίτες με προτάσεις ότι υπάρχει και άλλος δρόμος με θυσίες μεν αλλά με καλύτερο τελικό αποτέλεσμα.
Aris. A