Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα. σκηνή 20η
Ν. Λυγερός
από το θεατρικό δράμα του Νίκου Λυγερού : Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα. σκηνή σκηνή 20η.
Μέσα στην αίθουσα της συναυλίας.
Άγγελος: Καλώ τους παλιούς μου φίλους να καθίσουν. Χρόνος. Όπως ξέρετε αυτή η βραδιά είναι αφιερωμένη στο Δημήτρη Μητρόπουλο. Αλλά θα ήθελα να σας πω ότι δεν θα υπήρχε δίχως τη συμπαράσταση του ήλιου της δικαιοσύνης. Δεν θα προσθέσω τίποτα άλλα. Καλή βραδιά.
Κάθεται στο πιάνο, μόνος με τον μαύρο ίππο. Σιωπή. Ακούγονται ήδη οι πρώτες νότες της Ελληνικής Σονάτας, όταν μπαίνει ένα ζευγάρι. Ο άντρας κρατά τη γυναίκα του κι ένας άλλος τον βαστά από τον ώμο. Περπατούν αθόρυβα. Το ζευγάρι κοιτάζει τον Άγγελο. Κι εκείνος που ακολουθεί τον ορίζοντα. Κάθονται δίπλα από μια κενή καρέκλα.
Luis: Ήρθε;
Μιχάλης: Όχι ακόμα.
Luis: Δεν θα ‘ρθει… Σας το έλεγα.
Μιχάλης: Περίμενε…
Luis: Εσείς, ξέρετε.
Μιχάλης: Δεν ξέρω τίποτα. Χρόνος. Ο Άγγελος παίζει και για σένα.
I Allegro non troppo.II Allegretto. III Allegretto.
Luz : Συγνώμη!
Luis: ¿Luz ?
Luz : Εδώ είμαι… Την πιάνει από το χέρι. Κοντά σου. Ο Luis της σφίγγει το χέρι.
Luis: Ευχαριστώ.
Luz : Μη μιλάς… Θα μας παρεξηγήσουν…
Luis: Έχεις δίκιο.
IV Maestoso , Allegro (non troppo). Χειροκρότημα.
Αγαθή: Ήσουν υπέροχος, αγάπη μου!
Άγγελος: Να ΄σαι καλά, γλυκιά μου. Χρόνος. Πού είναι ο Luis;
Αγαθή: Βγήκε λίγο με τη Luz.
Άγγελος: Όλα καλά τότε;
Αγαθή: Ναι, όλα καλά. Ήσουν πανέμορφος. Αν ήξερες πόσο περήφανη είμαι για σένα!
Άγγελος: Εγώ να δεις. Και αυτή η φούστα είναι τέλεια.
Η Αγαθή κοιτάζει τη Μυρσίνη. Κλείνει τα ματόκλαδά της.
Αγαθή: Πήγαινε να χαιρετίσεις…
Άγγελος: Τους φίλους πρώτα…
Ο Άγγελος πηγαίνει προς τη Μυρσίνη και τον Μιχάλη.
Μυρσίνη: Δεν ξέρω τι να πω. Έμεινα άφωνη.
Μιχάλης: Δικαιώθηκε.
Άγγελος: Ευχαριστώ που ήρθατε. Τους αγκαλιάζει. Λυπάμαι…
Μιχάλης: Για ποιο πράγμα;
Άγγελος: Που δεν άλλαξα τον κόσμο…
Μιχάλης: Ο κόσμος ξημερώνει… Σιωπή.
Άγγελος: Μη λησμονάτε τη χώρα μου.
Μιχάλης: Γι’ αυτό το λόγο είμαστε εδώ.
Άγγελος: Το ξέρω. Χρόνος. Αλλά για πόσο καιρό!
Μιχάλης: Όσο θέλει ο χρόνος.
Μυρσίνη: Κι η ανθρωπότητα.
Αγαθή: Πάμε να δούμε το Luis και τη Luz ;
Άγγελος: Ναι, πάμε. Βγαίνουν.
Luis: Δάσκαλε, μπορώ να σου πω κάτι;
Μιχάλης: Βεβαίως.
Luis: Σήμερα έμαθα ότι το πιο σημαντικό δεν είναι να διαλέξεις με ποιους θέλεις να ζήσεις αλλά με ποιους θέλεις να πεθάνεις. Και είμαι έτοιμος τώρα.
Τέλος.
http://www.lygeros.org/3308-gr.html
τις προηγούμενες σκηνές μπορείτε πιο εύκολα να τις βρείτε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε