Η συμφωνία για τον μόνιμο μηχανισμό φέρνει την Ελλάδα πιο κοντά στη χρεοκοπία

Αυτό που όλοι φοβόντουσαν αλλά και που περίμεναν έγινε στη Σύνοδο Κορυφής. Οι ισχυροί της Ευρώπης, δηλαδή η εξής μία, η Γερμανία, πέρασαν όλες τις θέσεις τους και αποφάσισαν τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης που θα αντικαταστήσει από το 2013 τον υπάρχοντα μηχανισμό. Πρόκειται για την περίφημη τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβόνας η οποία θα προβλέπει ένα ιδιαίτερα ισχυρό αλλά και εξαιρετικά αυστηρό μηχανισμό στήριξης που ουσιαστικά θα μπορεί να πετά έξω από την ευρωζώνη όποια χώρα είναι αδύναμη.
Όπως ανέφερε αξιωματούχος της γερμανικής κυβέρνησης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν πως «τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης θα δημιουργήσουν ένα μηχανισμό σταθερότητας που θα μπορεί να ενεργοποιηθεί εάν είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της σταθερότητας για το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας».

Οποιουδήποτε είδους ενίσχυση «θα δίδεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις», προβλέπει η τροποποίηση της Συνθήκης που αναμένεται να εγκρίνουν τυπικά οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στον επόμενο χρόνο.

Φυσικά η συμμετοχή ιδιωτών θεωρείται δεδομένη, άλλωστε αυτό ήθελε η Α. Μέρκελ προκειμένου –για εσωτερική κατανάλωση- να καθησυχάσει τους Γερμανούς ότι δε θα πληρώσουν τα χρέη άλλων.

Τι σημαίνει, όμως, αυτή η συμφωνία για την Ελλάδα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν συζητήθηκε ούτε η επιμήκυνση του δανείου αλλά το κυριότερο ούτε η μοναδική βιώσιμη λύση για τη σωτηρία των αδύναμων χωρών, δηλαδή το ευρω-ομόλογο.

Ουσιαστικά η Ελλάδα πάει στο 2013 όπου τελειώνει και το Μνημόνιο 1 και θα πρέπει να έχει πετύχει ορισμένους στόχους, όπως η μείωση των ελλειμμάτων. Αλλά ακόμη κι αυτό να έχει καταφέρει, θα έχει ένα χρέος κοντά ή πάνω από το 150% του ΑΕΠ. Επίσης, τη διετία 2013-2014 θα πρέπει να βγει στις αγορές να δανειστεί ένα ποσό της τάξης των 70-80 δις ευρώ. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου στο Mega είπε ότι το έχει ξανακάνει η χώρα άρα γιατί να μην το κάνει όταν μάλιστα θα έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν απάντησε όμως, στην ερώτηση για το πώς θα βγούμε στις αγορές με επιτόκια πάνω από 8%, ενώ στο παρελθόν ήταν στο 1,5% με 2%.

Επομένως, μια κατεστραμμένη χώρα, με διαλυμένο τον κοινωνικό ιστό της και τους πολίτες φτωχούς, θα βγει το 2013 να διεκδικήσει δάνεια από τις αγορές. Ας αφήσουμε δε το σενάριο του «κουρέματος» ή αναδιάρθρωσης του δανεισμού την επόμενη διετία, πράγμα που σημαίνει ότι αποκλειόμαστε αυτόματα από τις αγορές.

Έρχεται, λοιπόν τότε ο νέος μηχανισμός στήριξης, ο πιο αυστηρός, και μας λέει ουσιαστικά ότι δεν μπορούμε να είμαστε στη ζώνη του ευρώ και καλά θα κάνουμε να τυπώσουμε ξανά δραχμές. Το ίδιο ενδεχομένως να πει και για Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία οι οποίες θα έχουν να αντιμετωπίσουν τον μπαμπούλα που έφτιαξαν Μέρκελ και Σαρκοζί.

Γι’ αυτό και η συμφωνία της Συνόδου είναι καταστροφική και οδηγεί τη χώρα ακόμη πιο κοντά στη χρεοκοπία. Και δεν είναι καθόλου τυχαία η προειδοποίηση και της Mooody’s για ενδεχόμενη υποβάθμιση της οικονομίας μας.

Οι Γερμανοί μας πέταξαν σα στυμμένη λεμονόκουπα κι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε απολύτως. Μόνη ελπίδα μας… η καταστροφή των άλλων. Να διαχυθεί δηλαδή η κρίση παντού ώστε να αποφασίσουν να λάβουν πιο δραστικά μέτρα οι ισχυροί.

Πάντως, η αναθεώρηση της συνθήκης της Λισαβόνας θα πρέπει να περάσει και από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, εκτός κι αν ο Γ. Παπανδρέου επιλέξει δημοψήφισμα με τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα που γράφαμε σε παλαιότερη ανάρτηση:

Πως ο ΓΑΠ θα επιχειρήσει να παγιδεύσει την αντιπολίτευση