29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011
Η σελίδα αυτή μπορεί να κατηγορηθεί για πιθανώς πολλά, με βάση τις ιδέες και απόψεις του καθενός, αλλά το αντικείμενο για το οποίο ελάχιστα μπορούν να τις προσάψουν είναι η επιμονή της σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας της χώρας και στην ανάγκη να βελτιωθούν, υποστηριχθούν και εκσυγχρονιστούν οι υπηρεσίες εκείνες που η αποστολή τους είναι η προστασία του πολίτη και η εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια της Πατρίδας μας.
Η Ελλάδα περνά δραματικές ώρες στα χέρια ενός καθεστώτος που έχει προ πολλού απολέσει την εμπιστοσύνη της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, όπως δείχνουν οι αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις και οι ογκώδεις διαδηλώσεις εναντίον του, αλλά και την εν γένει νομιμοποίηση του με οποιοδήποτε μέτρο που κάποιος θα ήθελε να επιλέξει.
Ουδέποτε στην μεταχουντική Ελλάδα δεν αντιμετωπίσαμε παρόμοια καταλυτική και εξαιρετικά επικίνδυνη κρίση θεσμών και εξουσίας. Το καθεστώς εξωθεί με τις πράξεις του και την εν γένει στάση του την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στην απελπισία και στην απόγνωση εν μέσω μια άνευ προηγουμένου μεθοδικής καταστροφής όλων εκείνων που απομένουν ως δείγματα της παραγωγικής δύναμης αυτής της χώρας.
Φτάσαμε λοιπόν στο ανήκουστο να προειδοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ότι τα μέτρα λιτότητας που τόσο βάρβαρα και άδικα επιβάλει το καθεστώς αποτελούν πλέον κίνδυνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα (μια χώρα, υποτίθεται, εντός του στέρεου πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία, επίσης υποτίθεται, αποτελεί «εγγύηση» για τους δημοκρατικούς θεσμούς).
Υπό το φως των ανωτέρω, προσεγγίζουμε λοιπόν ό,τι συνέβη στην πολύπαθη πλατεία Συντάγματος στις 29 Ιουνίου 2011 με ιδιαίτερη ανησυχία και αισθήματα πραγματικού φόβου για την πορεία της Ελλάδος στις σκοτεινές και ταχύτατα χειροτερεύουσες αυτές στιγμές.
Στις 29 Ιουνίου 2011, με διαταγές, ελέχθη, της «πολιτικής ηγεσίας» των δυνάμεων ασφαλείας, χιλιάδες Ελληνίδες και Έλληνες, που εξασκούσαν το απολύτως κατοχυρωμένο δικαίωμα τους για ειρηνική διαμαρτυρία, υπέστησαν μιαν άνευ προηγουμένου επίθεση από τις δυνάμεις της τάξεως, η οποία εξελίχθηκε σε επιχείρηση μαζικής βιαιοτάτης «εκκαθάρισης» της πλατείας των Αγανακτισμένων --οι οποίοι φυσικά ενοχλούσαν και προκαλούσαν το καθεστώς, οι εκπρόσωποι του οποίου εκείνη την στιγμή χαριεντίζονταν ξεδιάντροπα εντός του κοινοβουλίου για την «εθνική επιτυχία» νομοθετικής επιβεβαίωσης της αγχόνης του επάρατου «Μεσοπρόθεσμου».
Το τι συνέβη στις 29 Ιουνίου 2011 αποτελεί, το ολιγότερο, όνειδος για το (δήθεν πλέον) δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ας σημειώσουμε ενδεικτικά τα ακόλουθα:
(1) Η μαζική χρήση επικίνδυνων χημικών όπλων, το μέγεθος της οποίας φαίνεται να αποτελεί πλέον ρεκόρ στα μεταπολιτευτικά χρονικά, παραπέμπει σε πραγματικό επεισόδιο χημικού πολέμου με στόχο διαμαρτυρόμενους πολίτες εν καιρώ ειρήνης σε χώρα, υποτίθεται, του δημοκρατικού πυρήνα της Ευρώπης. Ανεξαρτήτως διαταγών της «πολιτικής ηγεσίας», η επιχειρησιακή απόφαση να εξαπολυθεί παρόμοιος χημικός πόλεμος εναντίον πολιτών ελέγχεται αυστηρότατα, με το επιπλέον ερώτημα της παραβίασης τόσο υφισταμένων ποινικών νόμων του κράτους, όσο και διεθνών συμβάσεων για την προστασία του δικαιώματος της ειρηνικής σύναξης και διαμαρτίας, όπως και της προστασίας από την κρατική βία.
(2) Το συγκεκριμένο επεισόδιο του σταθμού Μετρό στο Σύνταγμα αποτελεί επίσης αντικείμενο ιδιαίτερης αρνητικής και ανησυχητικής σημασίας, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η εκτόξευση χημικών με στόχο τον υπόγειο χώρο του σταθμού έγινε σκοπίμως χωρίς την παραμικρή, φαίνεται, σκέψη για το τι θα υπέφεραν οι εκατοντάδες εγκλωβισμένοι εκεί. Και μόνο η διαπίστωση ότι δυνάμεις ασφαλείας κινούνται παρομοίως εναντίον εκείνων που υποτίθεται ότι προστατεύουν πρέπει να δώσει λαβή για την εις βάθος διερεύνηση των όποιων «επιχειρησιακών διαταγών» και την ανάλογη παραδειγματική τιμωρία των ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ υπευθύνων.
(3) Δυστυχώς για την «πολιτική ηγεσία», όσο και για την καθ ύλην ηγεσία των δυνάμεων ασφαλείας, τα σημερινά μέσα επιτρέπουν την αδιάκοπη παρατήρηση γεγονότων και την αποτύπωση τους κατά τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Ανακύπτει λοιπόν σοβαρότατο θέμα ατομικής πλέον συμπεριφοράς μελών των ομάδων «αποκατάστασης της τάξεως», τα οποία παρατηρούνται στα μακροσκελή δείγματα video, ήδη διαθέσιμων σε διαδικτυακές πύλες, να επιτίθενται χωρίς την παραμικρή πρόκληση σε άοπλους διαδηλωτές και να τους προκαλούν τραύματα με αγκέμαχα όπλα «για να καταλάβουν τα κω....παιδα με ποιους έχουν να κάνουν».
Ουδέποτε στην μεταχουντική Ελλάδα δεν αντιμετωπίσαμε παρόμοια καταλυτική και εξαιρετικά επικίνδυνη κρίση θεσμών και εξουσίας. Το καθεστώς εξωθεί με τις πράξεις του και την εν γένει στάση του την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στην απελπισία και στην απόγνωση εν μέσω μια άνευ προηγουμένου μεθοδικής καταστροφής όλων εκείνων που απομένουν ως δείγματα της παραγωγικής δύναμης αυτής της χώρας.
Φτάσαμε λοιπόν στο ανήκουστο να προειδοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ότι τα μέτρα λιτότητας που τόσο βάρβαρα και άδικα επιβάλει το καθεστώς αποτελούν πλέον κίνδυνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα (μια χώρα, υποτίθεται, εντός του στέρεου πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία, επίσης υποτίθεται, αποτελεί «εγγύηση» για τους δημοκρατικούς θεσμούς).
Υπό το φως των ανωτέρω, προσεγγίζουμε λοιπόν ό,τι συνέβη στην πολύπαθη πλατεία Συντάγματος στις 29 Ιουνίου 2011 με ιδιαίτερη ανησυχία και αισθήματα πραγματικού φόβου για την πορεία της Ελλάδος στις σκοτεινές και ταχύτατα χειροτερεύουσες αυτές στιγμές.
Στις 29 Ιουνίου 2011, με διαταγές, ελέχθη, της «πολιτικής ηγεσίας» των δυνάμεων ασφαλείας, χιλιάδες Ελληνίδες και Έλληνες, που εξασκούσαν το απολύτως κατοχυρωμένο δικαίωμα τους για ειρηνική διαμαρτυρία, υπέστησαν μιαν άνευ προηγουμένου επίθεση από τις δυνάμεις της τάξεως, η οποία εξελίχθηκε σε επιχείρηση μαζικής βιαιοτάτης «εκκαθάρισης» της πλατείας των Αγανακτισμένων --οι οποίοι φυσικά ενοχλούσαν και προκαλούσαν το καθεστώς, οι εκπρόσωποι του οποίου εκείνη την στιγμή χαριεντίζονταν ξεδιάντροπα εντός του κοινοβουλίου για την «εθνική επιτυχία» νομοθετικής επιβεβαίωσης της αγχόνης του επάρατου «Μεσοπρόθεσμου».
Το τι συνέβη στις 29 Ιουνίου 2011 αποτελεί, το ολιγότερο, όνειδος για το (δήθεν πλέον) δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ας σημειώσουμε ενδεικτικά τα ακόλουθα:
(1) Η μαζική χρήση επικίνδυνων χημικών όπλων, το μέγεθος της οποίας φαίνεται να αποτελεί πλέον ρεκόρ στα μεταπολιτευτικά χρονικά, παραπέμπει σε πραγματικό επεισόδιο χημικού πολέμου με στόχο διαμαρτυρόμενους πολίτες εν καιρώ ειρήνης σε χώρα, υποτίθεται, του δημοκρατικού πυρήνα της Ευρώπης. Ανεξαρτήτως διαταγών της «πολιτικής ηγεσίας», η επιχειρησιακή απόφαση να εξαπολυθεί παρόμοιος χημικός πόλεμος εναντίον πολιτών ελέγχεται αυστηρότατα, με το επιπλέον ερώτημα της παραβίασης τόσο υφισταμένων ποινικών νόμων του κράτους, όσο και διεθνών συμβάσεων για την προστασία του δικαιώματος της ειρηνικής σύναξης και διαμαρτίας, όπως και της προστασίας από την κρατική βία.
(2) Το συγκεκριμένο επεισόδιο του σταθμού Μετρό στο Σύνταγμα αποτελεί επίσης αντικείμενο ιδιαίτερης αρνητικής και ανησυχητικής σημασίας, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η εκτόξευση χημικών με στόχο τον υπόγειο χώρο του σταθμού έγινε σκοπίμως χωρίς την παραμικρή, φαίνεται, σκέψη για το τι θα υπέφεραν οι εκατοντάδες εγκλωβισμένοι εκεί. Και μόνο η διαπίστωση ότι δυνάμεις ασφαλείας κινούνται παρομοίως εναντίον εκείνων που υποτίθεται ότι προστατεύουν πρέπει να δώσει λαβή για την εις βάθος διερεύνηση των όποιων «επιχειρησιακών διαταγών» και την ανάλογη παραδειγματική τιμωρία των ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ υπευθύνων.
(3) Δυστυχώς για την «πολιτική ηγεσία», όσο και για την καθ ύλην ηγεσία των δυνάμεων ασφαλείας, τα σημερινά μέσα επιτρέπουν την αδιάκοπη παρατήρηση γεγονότων και την αποτύπωση τους κατά τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Ανακύπτει λοιπόν σοβαρότατο θέμα ατομικής πλέον συμπεριφοράς μελών των ομάδων «αποκατάστασης της τάξεως», τα οποία παρατηρούνται στα μακροσκελή δείγματα video, ήδη διαθέσιμων σε διαδικτυακές πύλες, να επιτίθενται χωρίς την παραμικρή πρόκληση σε άοπλους διαδηλωτές και να τους προκαλούν τραύματα με αγκέμαχα όπλα «για να καταλάβουν τα κω....παιδα με ποιους έχουν να κάνουν».
(4) Οι επίμονες μαρτυρίες γιατρών και νοσηλευτών που κατηγορούν τις δυνάμεις ασφαλείας για παρεμπόδιση του έργου περίθαλψης τραυματιών μας οδηγούν σε ακόμη πιο σοβαρές ανησυχίες, όταν μάλιστα όλα αυτά διαδραματίζονται στο κέντρο της «Ολυμπιακής» Αθήνας και όχι σε κάποια μαύρη τρύπα του εμπόλεμου 4ου Κόσμου. Που ακούστηκε να μεταφέρονται σοβαρά τραυματίες και άλλοι με επικίνδυνες επιπλοκές λόγω του χημικού πολέμου στο νοσοκομείο με το Μετρό και να εμποδίζονται νοσοκομειακά στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν τραυματίες;
Στις 29 Ιουνίου 2011, η όποια ελληνική «δημοκρατία» δέχθηκε ένα βαθύτατα καίριο πλήγμα καθ οδόν, όπως όλα δείχνουν, προς ακόμη χειρότερες μέρες. Το καθεστώς διολισθαίνει πλέον σε μεθόδους που η Ελλάδα έχει υποστεί πολλές φορές στο παρελθόν με καταστροφικά αποτελέσματα για την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα της Πατρίδας μας.
Ας αναρωτηθούν όλες και όλοι, ιδιαιτέρως μάλιστα όσες και όσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυξανόμενης σύγκρουσης με τους πολίτες αυτής της χώρας, που ακριβώς μας οδηγούν οι «φυσικές ηγεσίες» και, συνολικώς, το σημερινό καθεστώτος που επιμένει να σύρει την Ελλάδα προς στην κατάπνιξη, την πείνα, την αποσάθρωση και τελικά στον εθνικό κατακερματισμό.
Ας αναλογισθούν όλες και όλοι ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματα των προσωπικών τους ενεργειών και συμπεριφορών σε ένα περιβάλλον εκρηκτικό, όταν η θρυαλλίδα ήδη σιγόκαιει. Η άνεση με την οποία κάποιος επιδεικνύει βαρβαρότητα αποτελεί το απόλυτο ηθικό μέτρο όχι μόνο αυτού του ιδίου, αλλά και εκείνων που τον καθοδηγούν και τον παροτρύνουν σε επίδειξη ισχύος προς τους κατά κύριο λόγο αθώους και αδύναμους, διότι με τους «άλλους» υπάρχει πάντα ο φόβος μιας σύγκρουσης με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Και μόνο ο ισχυρισμός ότι η «επιχείρηση» της 29ης Ιουνίου 2011 «πέτυχε» διότι «δεν υπήρξε νεκρός» αποδεικνύει το μέγεθος της υφέρπουσας απώλειας ηθικής συνειδήσεως διαφόρων «αρμοδίων» όσο και εκείνων που κατέχουν υψηλότερες από αυτούς διοικητικές θέσεις -- και που ασμένως αποδέχονται και επιβραβεύουν και αυτοί παρόμοια γλώσσα ολοκληρωτικών καταβολών.
Αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις το αδιέξοδο και υπεράνθρωπο έργο των δυνάμεων ασφαλείας στην σημερινή καταστροφική συγκυρία.
Αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις το τεράστιο προσωπικό κόστος που οι παρούσες συνθήκες επιβάλουν στα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, χωρίς την παραμικρή μάλιστα ελπίδα κάποιας ανταμοιβής και αναπλήρωσης των καθημερινών προσωπικών απωλειών ηθικού και υλικού χαρακτήρα.
Αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις την άκρας ζωτικής σημασίας αποστολή των δυνάμεων ασφαλείας όταν καιροφυλακτούν άλλες απειλές, τις οποίες το καθεστώς αποφεύγει να αναγνωρίσει για τους ιδίους του πολιτικούς λόγους που αντιτίθενται συνολικώς στο εθνικό συμφέρον μας.
Και αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις τις προσωπικές θυσίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών των δυνάμεων ασφαλείας που επιβάλουν οι σκοτεινοί αυτοί καιροί.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι μια από τις πλέον ύπουλες μεθόδους καθεστώτων όπως το σημερινό είναι η συντήρηση μίσους και διαίρεσης στους κόλπους της κοινωνίας, με απώτερο στόχο την αποδυνάμωση και κατάλυση της αντιπολίτευσης και την υπονόμευση της αντίστασης με απάνθρωπα μέτρα όπως αυτά που σήμερα μας επιβάλλονται.
Και ας θυμηθούμε και πάλι την ακροτελεύτια διάταξη του Ελληνικού Συντάγματος (Άρθρο 210, παράγραφος 4), το οποίο έχει συνολικώς καταπατηθεί αγόγγυστα και εθνο-καταστροφικά από το καθεστώς:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο.
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/29-2011.html
Στις 29 Ιουνίου 2011, η όποια ελληνική «δημοκρατία» δέχθηκε ένα βαθύτατα καίριο πλήγμα καθ οδόν, όπως όλα δείχνουν, προς ακόμη χειρότερες μέρες. Το καθεστώς διολισθαίνει πλέον σε μεθόδους που η Ελλάδα έχει υποστεί πολλές φορές στο παρελθόν με καταστροφικά αποτελέσματα για την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα της Πατρίδας μας.
Ας αναρωτηθούν όλες και όλοι, ιδιαιτέρως μάλιστα όσες και όσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυξανόμενης σύγκρουσης με τους πολίτες αυτής της χώρας, που ακριβώς μας οδηγούν οι «φυσικές ηγεσίες» και, συνολικώς, το σημερινό καθεστώτος που επιμένει να σύρει την Ελλάδα προς στην κατάπνιξη, την πείνα, την αποσάθρωση και τελικά στον εθνικό κατακερματισμό.
Ας αναλογισθούν όλες και όλοι ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματα των προσωπικών τους ενεργειών και συμπεριφορών σε ένα περιβάλλον εκρηκτικό, όταν η θρυαλλίδα ήδη σιγόκαιει. Η άνεση με την οποία κάποιος επιδεικνύει βαρβαρότητα αποτελεί το απόλυτο ηθικό μέτρο όχι μόνο αυτού του ιδίου, αλλά και εκείνων που τον καθοδηγούν και τον παροτρύνουν σε επίδειξη ισχύος προς τους κατά κύριο λόγο αθώους και αδύναμους, διότι με τους «άλλους» υπάρχει πάντα ο φόβος μιας σύγκρουσης με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Και μόνο ο ισχυρισμός ότι η «επιχείρηση» της 29ης Ιουνίου 2011 «πέτυχε» διότι «δεν υπήρξε νεκρός» αποδεικνύει το μέγεθος της υφέρπουσας απώλειας ηθικής συνειδήσεως διαφόρων «αρμοδίων» όσο και εκείνων που κατέχουν υψηλότερες από αυτούς διοικητικές θέσεις -- και που ασμένως αποδέχονται και επιβραβεύουν και αυτοί παρόμοια γλώσσα ολοκληρωτικών καταβολών.
Αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις το αδιέξοδο και υπεράνθρωπο έργο των δυνάμεων ασφαλείας στην σημερινή καταστροφική συγκυρία.
Αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις το τεράστιο προσωπικό κόστος που οι παρούσες συνθήκες επιβάλουν στα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, χωρίς την παραμικρή μάλιστα ελπίδα κάποιας ανταμοιβής και αναπλήρωσης των καθημερινών προσωπικών απωλειών ηθικού και υλικού χαρακτήρα.
Αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις την άκρας ζωτικής σημασίας αποστολή των δυνάμεων ασφαλείας όταν καιροφυλακτούν άλλες απειλές, τις οποίες το καθεστώς αποφεύγει να αναγνωρίσει για τους ιδίους του πολιτικούς λόγους που αντιτίθενται συνολικώς στο εθνικό συμφέρον μας.
Και αναγνωρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις τις προσωπικές θυσίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών των δυνάμεων ασφαλείας που επιβάλουν οι σκοτεινοί αυτοί καιροί.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι μια από τις πλέον ύπουλες μεθόδους καθεστώτων όπως το σημερινό είναι η συντήρηση μίσους και διαίρεσης στους κόλπους της κοινωνίας, με απώτερο στόχο την αποδυνάμωση και κατάλυση της αντιπολίτευσης και την υπονόμευση της αντίστασης με απάνθρωπα μέτρα όπως αυτά που σήμερα μας επιβάλλονται.
Και ας θυμηθούμε και πάλι την ακροτελεύτια διάταξη του Ελληνικού Συντάγματος (Άρθρο 210, παράγραφος 4), το οποίο έχει συνολικώς καταπατηθεί αγόγγυστα και εθνο-καταστροφικά από το καθεστώς:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο.
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/29-2011.html
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε