“Ο Πάνος πήρε τ’ όπλο του”: Γιατί θέλει να ξεχωρίζει στο θέμα των στρατιωτικών

Γράφει ο Σίμος Ρέκτης

Ο Υπουργός Άμυνας της Ελλάδος Πάνος Καμμένος αισθάνθηκε την ανάγκη να επαναλάβει την άποψη του οτι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί κρατούνται “όμηροι” από τις Τουρκικές αρχές, με δήλωση του που έκανε το απόγευμα του Σαββάτου από το αεροδρόμιο της μαρτυρικής Πάφου.

Η δήλωση του κυρίου Καμμένου ήρθε λίγες ώρες μετά τη δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου ότι δεν συμφωνεί με τον όρο “ομηρία” σε συνέντευξή του στα Παραπολιτικά 90,1, αλλά και την συνέντευξη του Φώτη Κουβέλη στην “Εφημερίδα των Συντακτών” που κράτησε σαφώς πιο μετριοπαθή στάση από τον “προϊστάμενό” του.

Η επιμονή του κυρίου Καμμένου να κρατά μια διακριτή στάση από τα άλλα μέλη της κυβέρνησης, μπορεί βέβαια να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως, δεδομένου και του ταμπεραμέντου του Υπουργού. Όμως πέρα απο κάθε ερμηνεία το σίγουρο είναι ότι ο Υπουργός Άμυνας επιδιώκει φανερά να ξεχωρίζει από την γενικότερη στάση της κυβέρνησης στο θέμα. Ακόμα και από αυτή του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Η στάση του κυρίου Καμμένου μπορεί απλά να είναι μια διαμαρτυρία απέναντι στην απόφαση του Μαξίμου να μην συμμετέχει το υπουργείο ‘Αμυνας στις διαπραγματεύσεις για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς και το όλο θέμα να περάσει ως αποκλειστική ευθύνη της διπλωματίας. Ως αντίδραση στην “περιθωριοποίηση” αυτή ο κύριος Καμμένος ανεβάζοντας τους τόνους για το θέμα σε σχέση με την κυβέρνηση, θέλει απλά να δηλώσει παρών σε μια υπόθεση που τον έχουν βγάλει απ ‘έξω.

Παρ όλα αυτά όμως, όποια και να είναι τα κίνητρα του υπουργού, αποδεικνύεται ότι ο κ. Τσίπρας και ο κ. Καμμένος μπορεί “χώρια να μην μπορούν” αλλά σίγουρα και “μαζί δεν κάνουν”.
[next]
Ισως να μην είναι άσχετο των εξελίξεων και το ραντεβού που έκλεισε ο Πρωθυπουργός με τον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη την Δευτέρα για να συζητήσουν το θέμα της σύστασης “Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας”. Αυτό είναι μία πολύ καλή ιδέα…

Ακόμα και αν αυτό γίνεται για την “πίκα” του κυρίου Καμμένου εν τούτοις δεν μπορεί πάρα να συμφωνήσει κανείς ότι είναι μια αναγκαία κίνηση που θα επιτρέψει στη χώρα να έχει μια κοινή γραμμή σε ζωτικά θέματα εξωτερικής πολικής και δεν θα χρειαστεί να ξαναζήσουμε το φαινόμενο των αντεγκλήσεων που είδαμε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή.

Το βέβαιο είναι ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση παραμένει σε τάση αναμονής, ακόμα και αν το θέμα τραβήξει σε μάκρος, όπως λέγεται ότι παραδέχθηκε και ο υπουργός Εξωτερικών πίσω από τις κλειστές πόρτες στη Βουλή. Και αυτό γιατί θεωρεί ότι στην παρούσα φάση, αν μπει σε μια διαπραγμάτευση σε πολιτικό και μάλιστα υψηλό επίπεδο, με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στριμωγμένο και στο Εξωτερικό αλλά στο εσωτερικό της Τουρκίας, τότε τα πράγματα ίσως οδηγήσουν σε πολύ δυσκολότερες καταστάσεις και διαπραγματεύσεις. Και ας πετροβολούν απ’ έξω στο υπουργείο Άμυνας.

Ο καιρός θα δείξει. Αυτό, πάντως, που σίγουρα επείγει είναι να αφεθούν ελεύθεροι οι δύο στρατιωτικοί. Όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα…

HellasJournal