Ζιαζιάς: Να είμαστε έτοιμοι για μεγαλύτερες κρίσεις σε Αιγαίο - αν. Μεσόγειο

Ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς μιλά για τους τρόπους αντιμετώπισης της προκλητικότητας της Αγκυρας και εκφράζει την πίστη ότι «ο λαός μας θα σταθεί αντάξιος της ιστορίας του»

Από την Κλεονίκη Καρρά

Για το επεισόδιο στον Εβρο με τη σύλληψη - κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τις τουρκικές Αρχές, την ονομασία των Σκοπίων και την Ελληνική Ιστορία της Μακεδονίας και για την έννοια του πατριωτισμού στις μέρες μας μιλά ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, σε μία εκ βαθέων συνέντευξη. Ο στρατηγός Ζιαζιάς εμφανίζεται αισιόδοξος και σημειώνει: «Πίστη μου είναι ότι ο λαός μας θα σταθεί αντάξιος της ιστορίας του ακόμη και σήμερα, που η παγκοσμιοποίηση επιχειρεί να εξαφανίσει τα βασικά χαρακτηριστικά ενός έθνους».

Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών από τις τουρκικές Αρχές και ποια πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της ελληνικής πλευράς;
Το επεισόδιο στον Εβρο εξελίχθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, παρά τις εικασίες πολλών και διαφόρων. Είναι ένα σοβαρό μεθοριακό επεισόδιο, που αν δεν δοθεί η δέουσα προσοχή μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρότατο ζήτημα στις ήδη τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία. Στο πρόσφατο παρελθόν τέτοια επεισόδια επιλύονταν επί της ορίου γραμμής και από τους τοπικούς διοικητές. Η Αγκυρα εκμεταλλεύεται πολιτικά και επικοινωνιακά το θέμα. Χρησιμοποιώντας τη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας όλες αυτές τις ημέρες διεξάγει ψυχολογικές επιχειρήσεις εις βάρος της χώρας μας και μεταφέρει την ένταση από το Αιγαίο στον Εβρο. Τα σοβαρότατα επεισόδια την τελευταία περίοδο τόσο στα Ιμια όσο και στην ΑΟΖ της Κύπρου αλλά και στον Εβρο μπορεί να μην έχουν επιχειρησιακή αλληλουχία αλλά έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: να εκβιάσουν, να πιέσουν τη χώρα μας, να σύρουν τη χώρα μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να επιτύχει τους πάγιους στρατηγικούς αντικειμενικούς σκοπούς της. Οι εικόνες που μεταδίδουν τα ΜΜΕ της Τουρκίας αλλά και τα διεθνή μέσα πληγώνουν την εθνική μας υπερηφάνεια, τον εθνικό μας εγωισμό, την εθνική μας αξιοπρέπεια και μας δημιουργούν θλίψη και αγανάκτηση. Αυτή την ώρα όμως, που τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δοκιμάζονται στην Αδριανούπολη, απαιτούνται ψυχραιμία, εθνική επαγρύπνηση και ετοιμότητα και πάνω από όλα εθνική ομοψυχία.

Εχετε πιάσει τον παλμό των Ελλήνων; Πιστεύετε ότι είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για την Ελλάδα;
Μια σημαντικότατη παράμετρος που πρέπει ως κοινωνία και ως έθνος να προσέξουμε ιδιαιτέρως είναι το ιδεολογικό περιβάλλον ως προς τις έννοιες του έθνους και του καθήκοντος. Η καλλιέργεια εθνικού φρονήματος και υγιούς πατριωτισμού σε μια δημοκρατική πολιτεία πρέπει να γίνεται κυρίως μέσω της παιδείας. Ο πατριωτισμός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι κυρίως πράξη, είναι δημιουργία, είναι συμπεριφορά και δεν τίθεται κάτω από κομματικές σημαίες παρά μόνο κάτω από τη γαλανόλευκη. Πρέπει να γαλουχηθεί ο λαός μας, η κοινωνία μας, με εθνικό, με πατριωτικό φρόνημα, για να αντιμετωπίσει τις δεδομένες και υπαρκτές απειλές που έχουν ζώσει την τελευταία περίοδο τη χώρα μας. Πίστη μου είναι ότι ο λαός μας θα σταθεί αντάξιος της ιστορίας του ακόμη και σήμερα, που η παγκοσμιοποίηση επιχειρεί να εξαφανίσει τα βασικά χαρακτηριστικά ενός έθνους.

Ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών στην αναφορά των Τούρκων ότι τα Ιμια είναι δικά τους;
Μία είναι η απάντηση και μόνο μία: τα Ιμια είναι ελληνικά, πάντα σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συνθήκη των Παρισίων.

Πώς πιστεύετε ότι θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως λαός, απέναντι στην Τουρκία και στις προκλήσεις της;
Η Ελλάδα πρέπει να αντιδρά σε αυτές τις προκλήσεις όχι με ύβρεις και λεονταρισμούς αλλά με τη γλώσσα της διπλωματίας και με ρεαλιστικές και αξιόπιστες δράσεις αποτροπής. Συγχρόνως πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μεγαλύτερες κρίσεις στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο. Ενωμένοι, συνειδητοποιημένοι, στρατιωτικά προετοιμασμένοι και απόλυτα αποφασισμένοι. Η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τα συμφέροντα του έθνους μας.

Εχουμε πολλά ανοιχτά μέτωπα. Η Αλβανία έχει τις βλέψεις της. Σκόπια και Τουρκία μάς έχουν «περικυκλώσει». Οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε πρόκληση;
Προς το παρόν δεν αντιμετωπίζουμε στρατιωτική απειλή από την Αλβανία και τα Σκόπια. Η κύρια απειλή είναι η Τουρκία. Βέβαια ο μεγαλοϊδεατισμός της Αλβανίας τέμνεται με τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών και σε συνδυασμό με την αγαστή συνεργασία Τιράνων - Σκοπίων και Αγκυρας δημιουργεί ένα κύμα αναθεωρητισμού και μισελληνισμού στα βόρεια και ανατολικά σύνορά μας.

Το γεγονός ότι οι Ελληνες γιορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και σπάνια την απελευθέρωσή μας σημαίνει κάτι για εμάς; Πόσοι είναι έτοιμοι από τους νέους να δώσουν τη ζωή τους για τη σημαία και τον σταυρό; Πώς βλέπετε τους σημερινούς Ελληνες σε σχέση με το παρελθόν;
Οι Ελληνες γιορτάζουν την έναρξη ενός πολέμου, που έγινε για τα ιερά και τα όσια της φυλής μας, και φυσικά τιμούν όλη τη διάρκεια του αγώνα καθώς και τη λήξη, όπως γιορτάζουμε την έναρξη της Επαναστάσεως του 1821, γιορτάζουμε τα γεγονότα του απελευθερωτικού αγώνα, γιορτάζουμε και τη λήξη με την τελευταία μάχη, τη μάχη της Πέτρας με τον Δημήτριο Υψηλάντη. Οι περιστάσεις και οι καταστάσεις δημιουργούν τους ήρωες. Ναι, και οι σημερινοί νέοι της χώρας μας θα πολεμήσουν για εθνική ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία και εθνική αξιοπρέπεια. Ναι, αυτοί οι νέοι με το σκουλαρίκι, με τα μαλλιά, θα πολεμήσουν για τα ιδανικά του έθνους μας. Οι εξαιρέσεις δεν μπορεί παρά να επικυρώνουν τον κανόνα.

Εσείς πώς βλέπετε τη σημερινή κατάσταση στη χώρα; Υπάρχει μήνυμα σωτηρίας και ελπίδας;
Ρώτησε τον Κολοκοτρώνη ένας στρατιώτης, όταν πήγαν να τον αποφυλακίσουν για να αντιμετωπίσει τον Δράμαλη, που είχε εισβάλει στην Πελοπόννησο: «Στρατηγέ, τι θα γίνει; Θα σωθούμε ή θα χαθούμε;» Και ο Γέρος του Μοριά απάντησε: «Αυτή η χώρα ούτε σώζεται ούτε και χάνεται, έτσι θα πορεύεται». Και βέβαια σαν να έχει δίκιο ο μεγάλος ηγέτης της Παλιγγενεσίας. Ομως μήνυμα αισιοδοξίας υπάρχει, αντλείται από τον λαό που ιστορικά στις δύσκολες περιόδους, οδηγούμενος από πεφωτισμένους ηγέτες, κατάφερε να κάνει θαύματα. Οι συνθήκες όμως σήμερα απαιτούν την επιστροφή της πολιτικής -της πολιτικής ως σχέδιο και όραμα- στον θρόνο της, με ταυτόχρονη εκδίωξη από εκεί του λαϊκισμού και της προπαγάνδας. Απαιτούν οι συνθήκες σήμερα ενότητα, τη μέγιστη εθνική συνεννόηση, το δικό μας εσωτερικό μνημόνιο αντιμετώπισης της κρίσης, με στήριγμα την αλήθεια, την αυτογνωσία και την αγάπη προς την πατρίδα.

Να γνωρίζουν οι ντόπιοι ραγιάδες πως η Μακεδονία δεν χαρίζεται!
Ποια είναι η άποψή σας για το θέμα της Μακεδονίας μας. Δώσατε δυναμικό «παρών» στο συλλαλητήριο της Αθήνας.
Η συμμετοχή στις λαοσυνάξεις για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας της Μακεδονίας είναι πατριωτικό καθήκον όλων των Ελλήνων, δεν είναι ακραίος εθνικισμός, όπως προσπαθούν μερικοί ιδεοληπτικά να ερμηνεύσουν τις εθνικές αυτές συνάξεις. Τα εθνικά μας θέματα δεν μπορούν να εμπαίζονται ούτε και να χαρίζονται. Απαντες πρέπει να γνωρίζουν, και κυρίως οι ντόπιοι ραγιάδες της πολιτικής ζωής της χώρας, ότι η Ελλάδα δεν απαξιώνει, δεν χαρίζει την Ιστορία της Μακεδονίας και τους αγώνες των προγόνων μας. Η Μακεδονία δεν πωλείται, δεν ενοικιάζεται, δεν χαρίζεται! Η Μακεδονία έχει χιλιάδες χρόνια Ελληνικής και μόνο Ιστορίας.

Πώς θα έπρεπε, κατά την άποψή σας, να χειριστεί η κυβέρνηση το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων;
Η υποχώρηση και αποδοχή του ονόματος Μακεδονία δεν θα πρέπει να επιτραπεί από την ελληνική κυβέρνηση και ειδικά στις σημερινές γεωστατικές συγκυρίες. Τα Σκόπια γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αδυναμία ένταξής τους στο ΝΑΤΟ και εν συνεχεία στην Ε.Ε. θα κυρώσει τελεσίδικα την επερχόμενη διάλυση του κρατιδίου και τότε ας επιλέξουν τη μακροβιότητά τους έναντι των αλυτρωτικών τους επιδιώξεων. Η χώρα μας πρέπει να επιδιώξει την επίλυση του ονόματος των Σκοπίων εντός του πλαισίου των εθνικών συμφερόντων, χωρίς να υποκύψει σε πιέσεις και ευκαιριακές διευθετήσεις. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το ειδικό βάρος της αναγνώρισης της ΠΓΔΜ από την Ελλάδα είναι μεγαλύτερο από το σύνολο των αντίστοιχων χωρών όλου του κόσμου. Ομως, την τελική απόφαση πρέπει να την πάρει ο λαός μας με σχετικό δημοψήφισμα.

Ο «άγνωστος πόλεμος» στον Εβρο τον Δεκέμβριο του 1986

Μία όχι και τόσο γνωστή ιστορία, που λίγο έλειψε να οδηγήσει την Ελλάδα και την Τουρκία σε πόλεμο, έρχεται να θυμίσει το επεισόδιο της σύλληψης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Εβρο. Υπάρχουν, μάλιστα, και ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι τότε υπήρξαν νεκροί. Σήμερα... αιχμάλωτοι. Μιλάμε για την ένοπλη συμπλοκή που ακολούθησε την άνανδρη επίθεση και δολοφονία του Ελληνα στρατιώτη Ζήση Καραγώγου στις 19 Δεκεμβρίου 1986. Την ημέρα εκείνη σκοτώθηκαν από την πλευρά των Τούρκων ένας αξιωματικός και ένας στρατιώτης, ενώ υπήρξαν και πολλοί τραυματίες. Κάποιες άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι νεκροί Τούρκοι ήταν ακόμη περισσότεροι.

Η παγωμένη εκείνη ημέρα στο Πέπλο του Εβρου λίγο έλειψε να αποτελέσει την απαρχή μιας πολεμικής σύρραξης μεταξύ των δύο χωρών, αφού ακολούθησαν ένοπλες συμπλοκές πολλές ώρες και αναπτύχθηκαν ακόμη και τεθωρακισμένες δυνάμεις. Η πολιτική παρέμβαση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών άμβλυνε το πολεμικό κλίμα και έδωσε τέλος σε μια εξελισσόμενη κρίση, η οποία ήρθε σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, το 1987, με την Τουρκία να στέλνει ερευνητικό σκάφος στα ελληνικά χωρικά ύδατα.

Το πρωί, λοιπόν, της 19 Δεκεμβρίου 1986 ο στρατιώτης Πεζικού Ζήσης Καραγώγος, που υπηρετούσε στο 535 Τάγμα Προκαλύψεως με έδρα το Πέπλο Φερών, ενώ εκτελούσε υπηρεσία περιπόλου με ακόμη έναν στρατιώτη, δέχθηκε αναίτια, ανεξήγητα και άνανδρα τα πυρά Τούρκων στρατιωτών και έπεσε νεκρός εντός ελληνικού εδάφους.

Στο άκουσμα των ριπών και βλέποντας τον Ζήση Καραγώγο νεκρό στο έδαφος, το άλλο μέλος της περιπόλου ανταπέδωσε τα πυρά στους Τούρκους και άρχισε η συμπλοκή. Την ίδια στιγμή ο δόκιμος Ελληνας αξιωματικός, υπεύθυνος του φυλακίου, άκουσε τους πυροβολισμούς και αμέσως συνέταξε τμήμα 20 στρατιωτών, που έσπευσε στην περιοχή. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο αγροφύλακας Ζαπάτας, ο οποίος περνούσε τυχαία από την περιοχή και, αφού πρώτα ειδοποίησε τον δόκιμο για τα τεκταινόμενα, οδήγησε την ομάδα στο σημείο της συμπλοκής.

Ετσι ξεκίνησε νέα μάχη, αυτή τη φορά με μεγαλύτερες δυνάμεις τόσο από την πλευρά των Ελλήνων όσο και των Τούρκων. Επειτα από ανταλλαγή πυροβολισμών, με τους Ελληνες στρατιώτες να βρίσκονται καλυμμένοι και τους Τούρκους να επιχειρούν να περάσουν την κοίτη του ποταμού Εβρου, οι Τούρκοι θα μετρήσουν δύο νεκρούς από τα ελληνικά πυρά (ένας υπολοχαγός και ένας στρατιώτης, ενώ άλλες πληροφορίες μιλούν για οκτώ νεκρούς Τούρκους και 10 τραυματίες).

Οι Τούρκοι θέλησαν να αποσπάσουν τη σορό του Ζήση Καραγώγου και να τη μεταφέρουν επί τουρκικού εδάφους για να δικαιολογήσουν τη δολοφονία του. Η μάχη εξελίχθηκε και, σύμφωνα με πληροφορίες, η διοίκηση του 535 Τάγματος Προκαλύψεως ζήτησε ενισχύσεις, με έναν ουλαμό αρμάτων μάχης M-48A5 της 3ης Επιλαρχίας Αναγνωρίσεως να φορτώνεται με βλήματα και να ετοιμάζεται να μεταβεί στο σημείο, ενώ μαχητικά και από τις δύο πλευρές άρχισαν να ζεσταίνουν τους κινητήρες τους.

Κάπου εκεί, και ενώ ο ήλιος άρχισε να δύει, οι ηγεσίες των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας (ο Κάρολος Παπούλιας ήταν τότε ο Ελληνας ΥΠΕΞ) επικοινώνησαν τηλεφωνικά και συμφώνησαν για την κατάπαυση του πυρός. Αρκετές ημέρες μετά, τα μέτρα ασφαλείας ήταν υψηλά και η κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τεταμένη. Ως τιμή στον στρατιώτη που θυσιάστηκε για την πατρίδα το φυλάκιο στο Πέπλο ονομάστηκε «Ζήση Καραγώγου».

Δημοκρατία

[full-post]