Και με τον Κοσμά και με τον Τσιόδρα;

Δημήτρης Καμπουράκης

Μα σοβαρά τώρα έκλεισαν την Τρίτη όλες οι δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες της Αιτωλοακαρνανίας, σε ένδειξη πένθους για τον θάνατο του μητροπολίτη Κοσμά; Το διάβασα και δεν το πίστευα. Όπως διάβασα και τους δοξαστικούς των τοπικών βουλευτο-υπουργών της ΝΔ για τον κεκοιμημένο Κοσμά και αυτούς δεν τους πίστευα. Ξέρετε τελικά ποιο είναι το θέμα μας; Όχι ότι υπάρχουν δυο Ελλάδες, αλλά ότι υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι μπορούν να ζουν παράλληλα και στις δυο. Αμ δεν γίνεται.

Θα μου πείτε, εσύ δεν είσαι βουλευτής. Να έχεις να κάνεις και με τον συντηρητικό και με τον προοδευτικό. Και με τον εμβολιασμένο και με τον αρνητή. Και με τον μεταρρυθμιστή και με τον τεχνοφοβικό. Και με τον νέο και με τον παππού. Και μ’ αυτόν που σιχαίνεται το ρουσφέτι και μ’ αυτόν που το απαιτεί. Και με τον οπαδό του κοσμικού κράτους και με τον θρησκευόμενο.

Σύμφωνοι, δεν είμαι στη θέση τους, γράφω και μιλώ εκ του ασφαλούς. Από την άλλη όμως, μπορεί να είναι αποτελεσματικός κάποιος δημόσιος άνδρας (ή γυναίκα) που είναι και με τον Τσιόδρα και με τον μητροπολίτη Κοσμά; Που δοξάζει τον Πιερρακάκη αλλά χαϊδεύει κι αυτόν που φοβάται μην του βάλουν στη φλέβα τα υγρά τσιπάκια της παγκοσμιοποίησης; «Όλα τακτοποιούνται κι όλα ισορροπούν», θα μου απαντήσει κάποιος βουλευτής, που έχουν δει πολλά τα μάτια του. «Χρειάζονται έξυπνες πολιτικές, εξάλλου μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα είναι η ΝΔ.»

Τα ξέρω αυτά. Εξάλλου και ο ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια κάνει, για το δικό του κοινό. Και με την σοσιαλδημοκρατία παίζει και με τη ριζοσπαστική αριστερά είναι. Και με τους εμβολιασμένους και με τους αρνητές. Τα ίδια έκανε και το παλιό κραταιό ΠΑΣΟΚ. Και με τους μεταπολεμικούς κεντρώους ήταν και με τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό. Και με την παραμονή των βάσεων και με τους αντιαμερικάνους. Έτσι μεσουράνησε τότε.

Εντάξει, αλλά δεν βλάφτει να ρίχνουμε και καμιά ματιά στην ιστορία μας. Όποτε κυριαρχούσαν οι «κι από δω κι από κει», η χώρα έμενε στάσιμη ή έκανε βήματα προς τα πίσω. Κι όποτε εμφανιζόταν κάποιος που τραβούσε μπροστά με σαφείς στόχους, η χώρα προόδευε. Αν ο Βενιζέλος σκεφτόταν όπως οι πριν απ’ αυτόν, τα σύνορα μας θα ήταν ακόμα στη Θεσσαλία. Αν ο Καραμανλής υπολόγιζε τους ευρωφοβικούς, δεν θα μπαίναμε ποτέ στην ΕΟΚ. Αν ο Σημίτης πήγαινε by the book δεν θα ήμασταν στο σωτήριο ευρώ. Έτσι πάει παιδιά. Και με την αστυνομία και με τον γκάγκστερ δεν γίνεται, θα περάσεις για λίγο καλά αλλά μετά θα σε πλακώσουν και οι δυο.