Τέλος στα τσιράκια του Βλαδίμηρου

Η Ευρώπη μπορεί να χώσει το κεφάλι της στην άμμο και να προσποιηθεί ότι δεν έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα με τον Βλαδίμηρο, αλλά ο πουτινισμός απειλεί σοβαρά την ψυχή της. Ακόμη κι αν η Ευρώπη αποφασίσει να αντιμετωπίσει σε αυτή τη φάση την αφηνιασμένη αρκούδα με μυγοσκοτώστρα, θα έρθει σύντομα ο λογαριασμός. Σε μερικές μόνο μέρες! Στον επόμενο λογαριασμό του ρεύματος ή της θέρμανσης. Ή ακόμη και αύριο το πρωί, στην τιμή του ψωμιού, στον φούρνο της γειτονιάς μας!

Ο Πούτιν κήρυξε τον πόλεμο στην Ευρώπη και όχι μόνο στην Ουκρανία. Οι πράξεις τους αποτελούν μία ευθεία προσβολή του διεθνούς δικαίου και των βασικών εκείνων αρχών που γέννησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό που είναι απολύτως ξεκάθαρο είναι ότι ο Πούτιν έχει στόχο: Τη διάλυση ή την υποταγή της Ευρώπης. Σε αντίθεση με την Ευρώπη που βρίσκεται σε μια πραγματική… αφασία. Κορυφαία πολιτικά της στελέχη νομίζουν ότι ο Πούτιν και οι πραιτοριανοί του θα φοβηθούν αν τους απειλήσουν ότι δεν θα… ξαναψωνίσουν στο… Μιλάνο! Μιλάμε για τέτοιες πολιτικές ευφυΐες. Δυστυχώς, οι λαοί της Ευρώπης έχουν εμπιστευτεί την τύχη τους σε τέτοιους «τύπους». Γι' αυτό και αυτή η Ευρώπη δεν έχει την παραμικρή τύχη…

Αν η αντίδραση της Ευρώπης είναι αυτή που βλέπουμε, τότε ο Βλαδίμηρος θα μας χορέψει στο ταψί. Κανονικότατα! Όπως είπε και ο πρώην πρωθυπουργός της Ρωσίας με χαιρεκακία, ας ετοιμαστούν οι Ευρωπαίοι να πληρώσουν πανάκριβα το ρεύμα. Η Ρωσία έχει όπλα! Το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο, το ουράνιο, τους φυσικούς της πόρους. Η Ευρώπη είναι παντελώς ανίσχυρη. Οι πολίτες της θέλουν να απολαμβάνουν τα αγαθά του σύγχρονου πολιτισμού, αλλά δεν θέλουν να έχουν ευθύνη για την εξασφάλιση αυτών των πόρων. Και κάπου εκεί εμφανίζεται ένας Πούτιν που ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει την απειλή της ακρίβειας για να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος του παιγνιδιού.

Περιμένουμε τώρα να δούμε αν έπιασαν τόπο οι επενδύσεις του πουτινισμού τα τελευταία χρόνια σε ακραία πολιτικά σχήματα σε όλη την Ευρώπη. Αν θα βγουν διάφοροι «σκεπτικιστές» για να δικαιολογήσουν και να ξεπλύνουν τον νέο Χίτλερ. Να μας πουν δηλαδή ότι το πρόβλημα είναι η επεκτατική πολιτική του ΝΑΤΟ και όχι ο πουτινισμός.

Στην Ελλάδα είχαμε ανέκαθεν ένα μπλοκ ρωσόφιλων. Κάτι η θρησκεία, κάτι η δικαιολογημένη συμπάθεια των ομογενών από την πρώην αχανή Σοβιετική Ένωση, κάτι ακόμη η παρανοϊκή σύνδεση που κάνουν κάποιοι κομμουνιστές μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έχουν δημιουργήσει ένα αξιόλογο σύνολο ανθρώπων που βλέπουν θετικά τη Ρωσία και τους ηγέτες της. Στους ανθρώπους αυτούς δεν έχει νόημα να προσπαθήσει κανείς να συζητήσει για το πόσο επιζήμια είναι η πολιτική Πούτιν για τα ελληνικά συμφέροντα και τι μπορεί να συμβεί στην περιοχή αν η πολιτική που ακολούθησε η Ρωσία στην Ουκρανία βρει μιμητές.

Έχει όμως νόημα να αποκλειστεί η πιθανότητα να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια στην πολιτική σκηνή τα τσιράκια του Βλαδίμηρου! Είναι ευθύνη του αστικού χώρου να πολεμήσει τους πουτινιστές. Μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι είναι δημοκρατικό του δικαίωμα να υμνεί τον Βλαδίμηρο. Αλλά και η κοινωνία έχει δικαίωμα να κλείσει τα αφτιά της σε τοξικές τοποθετήσεις. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι ούτε να τους ακούσουμε, ούτε να τους αποδεχτούμε. Το αντίθετο, οφείλουμε να ξεσκεπάσουμε τον ρόλο τους. Ανεξάρτητα από το αν το κάνουν από σκοπιμότητα ή από βλακεία, το βλαπτικό αποτέλεσμα των πράξεών τους είναι το ίδιο. Γι' αυτό και θα μας βρουν απέναντι.



Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@liberal.gr