Ο αντικληρικαλισμός: μια ανίατη αναπηρία (της «Προόδου»)
Εσχάτως μας ενέσκηψαν η κα. Δαμανάκη και ο κ. Γαβράς, που ανακάλυψαν ότι «παρενέβη η Εκκλησία» και «λογόκρινε» ένα ενημερωτικό φιλμάκι του κ. Γαβρά για το μουσείο της Ακρόπολης. Για την ακρίβεια, κόπηκαν 12 δευτερόλεπτα κινουμένων σχεδίων, που έδειχναν τον Παρθενώνα να υφίσταται συστηματική κατεδάφιση από «ρασοφόρους»…
Οπότε κατήγγειλαν την Εκκλησία που εξέφρασε την άποψή της, αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού και τη διεύθυνση του Μουσείου που «υπέκυψαν στις πιέσεις» της Εκκλησίας και άσκησαν «λογοκρισία που «θυμίζει εποχές χούντας»!
Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει…
* Πρώτον, σε ό,τι αφορά τους αρχαίους ναούς, ο Μανόλης Ανδρόνικος είπε κάποτε ότι η μετατροπή τους σε Χριστιανικούς ναούς τους διέσωσε!
Κι ο Μανόλης Ανδρόνικος δεν ήταν «άνθρωπος της Εκκλησίας» κι ήξερε πολύ περισσότερη Αρχαιολογία και Ιστορία απ’ όση γνωρίζουν ο κ. Γαβράς και η κα Δαμανάκη (μαζί)…
* Δεύτερον, όπως απάντησε ο διευθυντής του Μουσείου, δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για τέτοιας κλίμακας καταστροφές του Παρθενώνα από «ρασοφόρους» πρωτοχριστιανούς…
Υπάρχουν μαρτυρίες για βαρβαρικές επιδρομές μη χριστιανών (των Ερούλων κι αργότερα των Οστρογότθων), υπάρχουν μαρτυρίες για επιδρομές ζηλωτών που έκαναν σοβαρές ζημιές σε άλλα αρχαία μνημεία, αλλά μαρτυρίες για τέτοιας κλίμακας κατεδάφιση τμημάτων του Παρθενώνα από «ορδές ρασοφόρων» στα πρωτοχριστιανικά χρόνια (4ος και 5ος μ.Χ. αιώνες) δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν μαρτυρίες για το αντίθετο: ότι δηλαδή ο Παρθενώνας διασωζόταν σε πολύ καλή κατάσταση ως την Άλωση περίπου. Κι όλα τα προηγούμενα χρόνια διατηρείτο ως «περίλαμπρος (Χριστιανικός) ναός», που αναδείχθηκε σε προσκυνηματικό κέντρο ολόκληρης της Αυτοκρατορίας.
-- Ακόμα και 200 χρόνια μετά την Άλωση, το 1674, ο πρέσβης της Γάλλου Βασιλιά Λουδοβίκου του 14ου στην Οθωμανική Τουρκία επισκέφθηκε την Αθήνα κι έμεινε έκθαμβος καθώς αντίκρισε ακέραιο τον Παρθενώνα. Έβαλε μάλιστα τον εικαστικό Jean Carrey να τον ζωγραφίσει. Εκείνη η ζωγραφική απεικόνιση σώζεται μέχρι σήμερα. Δείχνει ένα κτίσμα που παρά τις προσθετικές παρεμβάσεις, διατηρεί την ακεραιότητά και την ομορφιά των γλυπτών του, παρά τις επιφανειακές ζημιές που υπέστησαν κατά καιρούς…
Και διαψεύδει ευθέως το τωρινό φιλμάκι του Γαβρά! Το οποίο δείχνει τους ρασοφόρους να κατακρημνίζουν το άγαλμα της Αθηνάς από το δυτικό Αέτωμα ήδη από τον 5ο αιώνα μ.Χ. Αλλά μετά από χίλια εκατό χρόνια - και μόλις δεκατρία πριν την ανατίναξή του Παρθενώνα από τις οβίδες του Μοροζίνη - ο Jean Carrey ζωγράφισε το δυτικό αέτωμα σχεδόν ακέραιο – και με το άγαλμα της Αθηνάς στη θέση του! (Ψάξτε δικτυακά στο Google: Παρθενώνας Δυτικό αέτωμα+J.Carrey)
Συμπέρασμα: τη μεγάλη καταστροφή την υπέστη ο Παρθενώνας από το Μοροζίνη, και – αργότερα – από τον Έλγιν.
Η περιβόητη σκηνή στο φιλμάκι του κ. Γαβρά δίνει την εντύπωση ότι οι ζηλωτές πρωτοχριστιανοί έκαναν περίπου την ίδια ζημιά στον Παρθενώνα που έκανε o Μοροζίνης κι ο Έλγιν!
Κάτι παρεμφερές ισχυρίζεται και το Βρετανικό Μουσείο σήμερα:
Ότι τον Παρθενώνα τον «πελέκαγαν» επί δεκαοκτώ αιώνες κι ήλθε ο Έλγιν και μάζεψε τα κομμάτια και τα θρύψαλα για να τα «σώσει»!
Αυτή η εντύπωση που δίνει το φιλμάκι του Γαβρά, πρώτον δεν είναι αλήθεια και δεύτερον στρέφεται εναντίον του σκοπού του Μουσείου της Ακρόπολης, Που το φτιάξαμε για την επανένωση των γλυπτών, όχι για τη «δικαίωση» του Έλγιν!
Ο κ. Γαβράς, λοιπόν, υπέπεσε σε δύο λάθη:
* Πρώτον επέμενε σε κάποια ιστορικά λανθασμένη σκηνή από το φιλμάκι του, που δίνει και λανθασμένη εντύπωση για το ποιοι προκάλεσαν τις μεγάλες καταστροφές του Παρθενώνα
* Και δεύτερον επέμενε ότι το Μουσείο (το οποίο έχει αγοράσει το φιλμάκι) δεν έχει το δικαίωμα να διορθώσει τις ανακρίβειες που περιέχει.
Επειδή, λέει, «το ζήτησε η Εκκλησία»…
Και ποιος του είπε πως η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να προασπίζεται κι αυτή την παράδοσή της;
Γιατί τάχα, όλοι οι άλλοι έχουν δικαίωμα να φωνάζουν, να διαμαρτύρονται, να καταγγέλλουν, αλλά η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να έχει τη γνώμη της;
Δεν υπάρχει περίπτωση κάπου-κάπου και η Εκκλησία να έχει και δίκιο;
Όσον αφορά την κα. Δαμανάκη που ξεκίνησε την ιστορία, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε:
Το 2003 επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και επί Ευάγγελου Βενιζέλου υπουργού Πολιτισμού, στην έκθεση Outlook, υπήρχε ζωγραφικός πίνακας που έδειχνε ένα… πέος «ετοιμοπόλεμο» μπροστά σε ένα εσταυρωμένο!
Αυτό ήταν αληθινό εικαστικό έκθεμα, όχι ενημερωτικό υλικό.
Η Εκκλησία διαμαρτυρήθηκε και ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να το αποσύρει…
Η κα Δαμανάκη, κυβερνητική βουλευτής τότε, δεν είδε «λογοκρισία έργου τέχνης», δεν θυμήθηκε «την εποχή της χούντας», απλώς σιώπησε…
Πράγματι, για την κα. Δαμανάκη δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε…
Ο αντικληρικαλισμός είναι αναπηρία της Αριστεράς.
Όταν το παρακάνει, συνήθως δημιουργεί το αντίθετο αποτέλεσμα:
Ωθεί – εξ αντιδράσεως - την κοινωνία στη θρησκοληψία.
Αυτό, δυστυχώς, δεν το κατάλαβε ο κ. Γαβράς, που είναι και μορφωμένος άνθρωπος.
Για την κα. Δαμανάκη δεν τίθεται θέμα…
Συντάκτης: N.Z.
Οπότε κατήγγειλαν την Εκκλησία που εξέφρασε την άποψή της, αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού και τη διεύθυνση του Μουσείου που «υπέκυψαν στις πιέσεις» της Εκκλησίας και άσκησαν «λογοκρισία που «θυμίζει εποχές χούντας»!
Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει…
* Πρώτον, σε ό,τι αφορά τους αρχαίους ναούς, ο Μανόλης Ανδρόνικος είπε κάποτε ότι η μετατροπή τους σε Χριστιανικούς ναούς τους διέσωσε!
Κι ο Μανόλης Ανδρόνικος δεν ήταν «άνθρωπος της Εκκλησίας» κι ήξερε πολύ περισσότερη Αρχαιολογία και Ιστορία απ’ όση γνωρίζουν ο κ. Γαβράς και η κα Δαμανάκη (μαζί)…
* Δεύτερον, όπως απάντησε ο διευθυντής του Μουσείου, δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για τέτοιας κλίμακας καταστροφές του Παρθενώνα από «ρασοφόρους» πρωτοχριστιανούς…
Υπάρχουν μαρτυρίες για βαρβαρικές επιδρομές μη χριστιανών (των Ερούλων κι αργότερα των Οστρογότθων), υπάρχουν μαρτυρίες για επιδρομές ζηλωτών που έκαναν σοβαρές ζημιές σε άλλα αρχαία μνημεία, αλλά μαρτυρίες για τέτοιας κλίμακας κατεδάφιση τμημάτων του Παρθενώνα από «ορδές ρασοφόρων» στα πρωτοχριστιανικά χρόνια (4ος και 5ος μ.Χ. αιώνες) δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν μαρτυρίες για το αντίθετο: ότι δηλαδή ο Παρθενώνας διασωζόταν σε πολύ καλή κατάσταση ως την Άλωση περίπου. Κι όλα τα προηγούμενα χρόνια διατηρείτο ως «περίλαμπρος (Χριστιανικός) ναός», που αναδείχθηκε σε προσκυνηματικό κέντρο ολόκληρης της Αυτοκρατορίας.
-- Ακόμα και 200 χρόνια μετά την Άλωση, το 1674, ο πρέσβης της Γάλλου Βασιλιά Λουδοβίκου του 14ου στην Οθωμανική Τουρκία επισκέφθηκε την Αθήνα κι έμεινε έκθαμβος καθώς αντίκρισε ακέραιο τον Παρθενώνα. Έβαλε μάλιστα τον εικαστικό Jean Carrey να τον ζωγραφίσει. Εκείνη η ζωγραφική απεικόνιση σώζεται μέχρι σήμερα. Δείχνει ένα κτίσμα που παρά τις προσθετικές παρεμβάσεις, διατηρεί την ακεραιότητά και την ομορφιά των γλυπτών του, παρά τις επιφανειακές ζημιές που υπέστησαν κατά καιρούς…
Και διαψεύδει ευθέως το τωρινό φιλμάκι του Γαβρά! Το οποίο δείχνει τους ρασοφόρους να κατακρημνίζουν το άγαλμα της Αθηνάς από το δυτικό Αέτωμα ήδη από τον 5ο αιώνα μ.Χ. Αλλά μετά από χίλια εκατό χρόνια - και μόλις δεκατρία πριν την ανατίναξή του Παρθενώνα από τις οβίδες του Μοροζίνη - ο Jean Carrey ζωγράφισε το δυτικό αέτωμα σχεδόν ακέραιο – και με το άγαλμα της Αθηνάς στη θέση του! (Ψάξτε δικτυακά στο Google: Παρθενώνας Δυτικό αέτωμα+J.Carrey)
Συμπέρασμα: τη μεγάλη καταστροφή την υπέστη ο Παρθενώνας από το Μοροζίνη, και – αργότερα – από τον Έλγιν.
Η περιβόητη σκηνή στο φιλμάκι του κ. Γαβρά δίνει την εντύπωση ότι οι ζηλωτές πρωτοχριστιανοί έκαναν περίπου την ίδια ζημιά στον Παρθενώνα που έκανε o Μοροζίνης κι ο Έλγιν!
Κάτι παρεμφερές ισχυρίζεται και το Βρετανικό Μουσείο σήμερα:
Ότι τον Παρθενώνα τον «πελέκαγαν» επί δεκαοκτώ αιώνες κι ήλθε ο Έλγιν και μάζεψε τα κομμάτια και τα θρύψαλα για να τα «σώσει»!
Αυτή η εντύπωση που δίνει το φιλμάκι του Γαβρά, πρώτον δεν είναι αλήθεια και δεύτερον στρέφεται εναντίον του σκοπού του Μουσείου της Ακρόπολης, Που το φτιάξαμε για την επανένωση των γλυπτών, όχι για τη «δικαίωση» του Έλγιν!
Ο κ. Γαβράς, λοιπόν, υπέπεσε σε δύο λάθη:
* Πρώτον επέμενε σε κάποια ιστορικά λανθασμένη σκηνή από το φιλμάκι του, που δίνει και λανθασμένη εντύπωση για το ποιοι προκάλεσαν τις μεγάλες καταστροφές του Παρθενώνα
* Και δεύτερον επέμενε ότι το Μουσείο (το οποίο έχει αγοράσει το φιλμάκι) δεν έχει το δικαίωμα να διορθώσει τις ανακρίβειες που περιέχει.
Επειδή, λέει, «το ζήτησε η Εκκλησία»…
Και ποιος του είπε πως η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να προασπίζεται κι αυτή την παράδοσή της;
Γιατί τάχα, όλοι οι άλλοι έχουν δικαίωμα να φωνάζουν, να διαμαρτύρονται, να καταγγέλλουν, αλλά η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να έχει τη γνώμη της;
Δεν υπάρχει περίπτωση κάπου-κάπου και η Εκκλησία να έχει και δίκιο;
Όσον αφορά την κα. Δαμανάκη που ξεκίνησε την ιστορία, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε:
Το 2003 επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και επί Ευάγγελου Βενιζέλου υπουργού Πολιτισμού, στην έκθεση Outlook, υπήρχε ζωγραφικός πίνακας που έδειχνε ένα… πέος «ετοιμοπόλεμο» μπροστά σε ένα εσταυρωμένο!
Αυτό ήταν αληθινό εικαστικό έκθεμα, όχι ενημερωτικό υλικό.
Η Εκκλησία διαμαρτυρήθηκε και ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να το αποσύρει…
Η κα Δαμανάκη, κυβερνητική βουλευτής τότε, δεν είδε «λογοκρισία έργου τέχνης», δεν θυμήθηκε «την εποχή της χούντας», απλώς σιώπησε…
Πράγματι, για την κα. Δαμανάκη δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε…
Ο αντικληρικαλισμός είναι αναπηρία της Αριστεράς.
Όταν το παρακάνει, συνήθως δημιουργεί το αντίθετο αποτέλεσμα:
Ωθεί – εξ αντιδράσεως - την κοινωνία στη θρησκοληψία.
Αυτό, δυστυχώς, δεν το κατάλαβε ο κ. Γαβράς, που είναι και μορφωμένος άνθρωπος.
Για την κα. Δαμανάκη δεν τίθεται θέμα…
Συντάκτης: N.Z.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε